او با بقیه فرق داشت. کارهایش همه را شگفت زده میکرد. وقتی مهمانش روی زمین مینشست، عبای خود را زیر او پهن میکرد.
وقتی مشغول بازی با بچّهها بود، تا رضایت نمیدادند بازی را ترک نمیکرد.
وقتی با دوستش قرار داشت و او دیر میکرد، از جایش تکان نمیخورد؛ حتّی اگر آفتاب اذیتش میکرد.
خوشرو و خوشقول بود؛ مهربان بود؛ امانتدار بود...
او برگزیده خدا، حضرت محمّد مصطفی (ص) بود.
تولّدش بر همهی ما مبارک باد.