۱. در نگارش مقاله از نرم‌افزار ۲۰۱۰ Microsoft Officeبه بعد استفاده شود.
۲. قلم‌های مورد استفاده در نگارش متن Times New RomanوB Nazanin به شرح زیر است:
• قلم متن ۱۴ معمولی
• قلم متن جدول ۱۱
• قلم عنوان شکل و جدول ۱۲
• تیترها: عنوان فصل ۳۶ سیاه، تیتر۱: ۱۶ سیاه، تیتر ۲ک ۱۴ سیاه، تیتر۳: ۱۴ ایتالیک غیرسیاه
• قلم زیرنویس جدول و پاورقی ۱۰
• حاشیه‌های بالا و راست ۵/۳، و چپ و پایین ۵/۲ سانتی‌متر
• فاصله سطرها ۰/۱
• متن Justify و فرمول‌ها تراز وسط نوشته شوند
• تمام پاراگراف‌ها به جز زیرتیتر تورفتگی داده شود. برای تورفتگی از کلید tab استفاده شود.
• هر جا بحث عوض می‌شود، از کلید Enter برای ایجاد پاراگراف جدید استفاده کنید.
• برای شماره‌گذاری تیترها یا نکات یک بحث، از شماره‌گذاری خودکار نرم‌افزار numbering bulleting استفاده کنید.
• فاصله بین واژه‌ها رعایت شود. بین کلمات واژه‌های متوالی یک فاصله گذاشته شود. کلمات را به هم نچسبانید.
• برای کلماتی که باید جدانویسی شوند، از نیم‌فاصله استفاده کنید.
• بعد از ( فاصله ندهید.
• قبل از ) .، و مانند آنها فاصله نگذارید. بعد از آنها حتما فاصله بگذارید.
۳. به، ها، تر و ترین جدانویسی شود مگر برای برخی صفت‌ها و قیدها مانند بجز و بسزا و کلمه‌های تک‌هجایی مانند آنها، آبها، بهتر، بیشترین.
۴. تا حد امکان از به‌کار بردن فعل معلوم اول شخص بپرهیزید، اما در متن‌های علمی، به‌ویژه در هنگام ترجمه جمله‌های مجهول به فارسی، ساختار جمله رعایت شود. برای مثال، به جای «منطقه برای اولین بار توسط آقانباتی مطالعه شد» بنویسید: آقانباتی برای نخستین‌بار این منطقه را مطالعه کرد. یا «در مطالعه‌ای که در سال ۱۳۸۷ توسط امامی انجام شد مشخص گردید که ...» امامی در مطالعه این منطقه در سال ۱۳۸۷ مشخص کرد که ....
۵. پس از «ی» نکره از «را» استفاده نکنید؛ کتابی را خریدم ¬ کتاب خریدم
۶. از واژه‌های بیگانه‌ای که در زبان فارسی برابر نهاد مناسبی دارند، استفاده نکنید مثال:
• پترولوژی ¬ سنگ‌شناسی
• پتروگرافی ¬ سنگ‌نگاری
• تکتونیک ¬ زمین‌ساخت
• ولکانیکی ¬ آتشفشانی
• پیروکلاستیک ¬ آذرآواری
• آلتراسیون ¬ دگرسانی
• مینرال ¬ کانی
• کریستال ¬ بلور
• آنالیز ¬ تجزیه، تجزیه شیمیایی
۷. از واژه‌های قدیمی با ریشه فرانسه استفاده نکنید و صورت نگارشی صحیح اسامی را به‌کار ببرید:
• ترسیر ¬ ترشیری
• ئیدروژن ¬ هیدروژن
• هیدروکربور ¬ هیدروکربن
• ارتوز ¬ ارتوکلاز
• کلرور ¬ کلرید
• سولفور ¬ سولفید یا گوگرد
• الیوین ¬ اولیوین
۸. برای کانی‌ها و عناصر از صورت‌های نگارشی زیر استفاده کنید:
• مسکویت ¬ مسکوویت
• فلدسپات ¬ فلدسپار
• فلورین ¬ فلوریت (فلورین عنصر فلوئور است و نباید برای کانی فلوریت به‌کار رود)
• آلومینیوم ¬ آلومینیم
• کادمیوم ¬ کادمیم (و به همین ترتیب دیگر عناصر)
• کلرین ¬ کلر
• pH ¬PH
• Eh¬ EH
۹. غلط‌های مرسوم و دیگر موارد
• گسله ¬ گسل
• ترکیبات محلول ¬ ترکیب‌های حل‌شده
• فوقانی ¬ بالانی
• تحتانی ¬ زیرین
• تشکیلات ¬ سازند
• اکسیداسیون – احیا ¬ اکسایش – کاهش
• دگرریختی / دفرماسیون ¬ دگرشکلی
• سیالات درگیر ¬ میانبارهای سیال
• مشاهده‌ایی ¬ مشاهده‌ای
۱۰. تا حد امکان فعل‌های «می‌باشد»، «می‌گردد»، «می‌نماید» و مانند آن را به کار نبرید مگر برای جلوگیری از تکرار.
۱۱. ات عربی را بر سر واژه‌های فارسی نگذارید: پیشنهادات ¬ پیشنهادها، آزمایشات ¬ آزمایش‌ها
۱۲. در واژه‌های فارسی یا انگلیسی از همزه استفاده نکنید. پائیز ¬ پاییز، سنوزوئیک ¬ سنوزوییک، بافت‌هائی ¬ بافت‌هایی، کانی‌هائی ¬ کانی‌هایی
۱۳. همزه‌ای که در انتهای بعضی از کلمات عربی وجود دارد در فارسی نوشته نمی‌شود برای مثال: اجزاء ¬ اجزا، اولیاء ¬ اولیا، اما همزه روی کرسی الف، که تلفظ می‌شود، باید بر روی آن قرار داده شود نه پس از آن: منشاء ¬ منشأ
۱۴. برای واژه‌ها تا حد امکان از واژه‌های فارسی استفاده کنید. واژه‌های حشو زائد را به‌کار نبرید:
• مابین ¬ میان، بین
• مذکور، مزبور ¬ یادشده
تجزیه و تحلیل ¬ تحلیل
• درجه حرارت¬ دما
• جهت ¬ برای، به منظور
• دگرگونی مجاورتی ¬ دگرگونی همبری
• تحت‌الارضی¬ زیرزمینی
• املاح ¬ نمک‌ها
• انعکاس ¬ بازتاب
۱۵. فعل‌های صریح و واضح به‌کار ببرید و از به‌کار بردن فعل‌های طولانی و حشو بپرهیزید:
• اقدام به نمونه‌برداری کردن ¬ نمونه گرفتن، نمونه‌برداری کردن
• مورد بررسی قرار دادن ¬ استفاده کردن، به‌کار بردن
• قادر بودن ¬ توانستن
• برخوردار بودن ¬ داشتن
۱۶. هنگام استفاده از ضمایر ملکی، الف میانجی فقط بعد از ه غیرملفوظ می‌آید. برای مثل خانه‌ام. بنابراین به‌کار بردن آن برای کتاب به صورت کتاب‌ام نادرست است. برای واژه‌های مختوم به الف، و واو، از میانجی ی استفاده می‌شود. برای مثال پایم و مویم.
۱۷. ی را بعد از ه غیرملفوظ به‌کار نبرید. به جای آن از همزه استفاده شود. لبه‌ی ¬ لبه
راهنمای مرجع‌نویسی
به منظور رعایت اخلاق علمی و اعتباربخشی به اثر در دست تهیه، باید به تمامی مطالب استفاده شده، جدول‌ها، شکل‌ها و ... در متن و در بخش مراجع ارجاع شود.
استفاده از نرم‌افزار EndNote بهترین شیوه است. در هر حال، برای ارجاع مطالب و ذکر مرجع در متن و در بخش فهرست مراجع، صرفا از الگوی زیر استفاده شود:
ارجاع در متن
در متن صرفاً از نام خانوادگی نویسنده و سال انتشار که با یک کاما از هم جدا شده‌اند، استفاده شود. نام اول نویسنده و شماره صفحه مطلب را اضافه نکنید. نام نویسندگان مراجعی که به یک زبان خارجی هستند، با حروف انگلیسی، و مراجع به زبان فارسی را با حروف فارسی بنویسید. برای نویسندگان بیش از دو نفر، نیازی به نوشتن نام همه نویسندگان نیست و باید از اصطلاح «و همکاران» فارسی یا «et al» در انگلیسی استفاده کنید. در ضمن در استفاده از پرانتز دقت نمایید. مراجع را به ترتیب سال انتشار بنویسید. مثال:
شواهدی از کانی‌سازی مس پورفیری در این کمربند دیده نشده و کانی‌سازی به شکل رگه‌ای دیده می‌شود (Hassanzadeh et al., ۲۰۰۲T, Alavi, ۱۹۹۱ ،قربانی، ۱۳۸۱) روند گسل‌های این منطقه، به نظر هوشمندزاده و همکاران (۱۳۵۷) مشابه رشته‌کوه خارتوران – ترود – چاه‌شیرین است.
فهرست مراجع
شیوه‌های مرجع‌نویسی زیادی وجود دارد که ناشران مختلف آنها را به‌کار می‌برند. در اینجا تلاش شده است الگویی استاندارد که پراستفاده‌ترین و کامل‌ترین است معرفی گردد. لذا استفاده از آن برای رساله توصیه می‌شود. هر چند برخی نشریات ممکن است از الگوی اندکی متفاوت استفاده نمایند که در محل نقطه‌ها، کاماها و پرانتز تفاوت داشته باشد.
• همه مراجعی که در متن به آنها اشاره شده باید در بخش مراجع در انتهای مقاله آورده شوند.
• مراجع به ترتیب الفبایی آورده شوند.
• در این بخش باید اسامی همه نویسندگان ذکر شود.
• برای مراجع مختلف، کتاب، مقاله، کنفرانس، و ..... از شیوه مرجع‌نویسی زیر استفاده شود:
• در الگوی کتاب، نام نویسنده، کتاب ( به صورت ایتالیک، نام شهر انتشاردهنده کتاب، و تعداد صفحات کتاب ذکر می‌شود. البته برای برخی ناشران، نام شهر و تعداد صفحات اختیاری است).
