دانش آموز من ویتامین کلاس است: آموزش علوم به صورت نمایش گروهى

داستان این نمایش از جایی شروع می‌شود که دانش‌آموزی در نقش علی روز بعد امتحان علوم دارد، اما چیزی بلد نیست. از منزل خارج می‌شود و زیر درختی به خواب می‌رود. چون در فکر آزمون علوم روز بعد است، در خواب، درخت و تمامی اندام‌های بدن با او شروع به صحبت می‌کنند و نقش خود و ارتباطشان با دیگر اندام‌ها را بیان می‌کنند و از طریق کارت‌های نمادین، دادوستد مواد را انجام می‌دهند. برای مثال، شش اکسیژن را به سیاهرگ می‌دهد و کربن دی‌اکساید را از سرخرگ می‌گیرد و از راه نای و بینی خارج می‌کند. وقتی داستان کار اندام‌ها به پایان می‌رسد، دو دانش‌آموز در نقش ویروس و باکتری ایفای نقش می‌کنند و شکل ورود خود را به بدن علی بیان می‌کنند. در انتها، دانش‌آموزی که نقش گلبول سفید را دارد، به دفاع از بدن می‌پردازد و راه مبارزه با ویروس و باکتری را بیان می‌کند.

در انتها، علی از خواب بیدار می‌شود و به خانه می‌رود، اما وقتی کتاب علومش را ورق می‌زند، می‌بیند تمامی مطالب کتاب را در خواب دیده و آن‌ها را بلد است.

هر دانش‌آموزی نقش خود را می‌داند و چون با بقیه‌ی اندام‌ها در ارتباط است، شکل ارتباط کلامی از راه شعر است و کارت‌های نمادین مواد مورد نیاز بدن بین آن‌ها جابه‌جا می‌شود. این ارتباط در ذهن دانش‌آموز نهادینه می‌شود.

حاصل کار این بازی ـ نمایش، ایجاد انگیزه‌ی بسیار بالا برای یادگیری، فعال بودن تمامی دانش‌آموزان و آموزش عمیق مطالب کلاس است، به این شکل که حتی بعد از چند ماه، دانش‌آموزان ضعیف‌تر کلاس هم توان پاسخگویی به سؤالات را داشتند.