برخی مدرسههای روستایی از نظر بافت ساختمانی کهنهسازند و با توجه به نبود بودجه لازم، رنگآمیزی و فضای سبز کافی ندارند؛ بهخصوص داخل کلاسها. این موضوع در روحیه دانشآموزان نیز بیتأثیر نیست. به همینخاطر، در یکی از مدرسههای روستایی، یعنی آموزشگاه متوسطه اول شهدای پسرانه پیرتاج، طرحی را اجرا کردیم که به نوبه خود در ایجاد فضای جالب و شاد در کلاسها بسیار مؤثر واقع شد. با پذیرش مدیر آموزشگاه، موضوع با دانشآموزان در میان گذاشته شد تا هر دانشآموز یک گل را که دوست دارد در گلدان سادهای مانند بطری یا قوطی خالی رب بکارد و به کلاس بیاورد و با سلیقه خود در کلاس بچیند. همه بچهها گلهای موردعلاقه خود و بعضی هم آنهایی را که در خانه داشتند، بهصورت دانه یا گل کوچک، آوردند.
گذاشتن گلها در کلاس نتایج خوبی داشت، از جمله اینکه قرار شد دانشآموز تا پایان سال به گل خودش رسیدگی کند و در آخر سال دوباره آن را به خانه خود ببرد. این کار باعث تقویت حس مسئولیتپذیری آنها میشد. همچنین، فضای خالی کلاس زیباتر و دلپذیرتر شده بود. از سوی دیگر، بچهها به اهمیت فضای سبز و گل و گیاه برای انسان بیشتر پی میبردند. حتی برای فعالیتهای درس علومتجربی، مثلاً برای مشاهده آوندها و... از آنها استفاده کردیم.