شهر آب و آیینه
۱۳۹۸/۱۰/۰۸
همایش نگارگری در اصفهان
آیا این یک بناست برآمده از پشت تاریخ؟
یا نه، یک گیاه است که تازه روییده و حیات در رگ و ریشهاش جاری است و شاید همین روزها گُل بدهد!
این خشتها نَفَس میکشند؛
این پنجرهها امید دارند؛
این خطوط و این اسلیمیها،
رشد میکنند و بالا میروند؛ و مگر حیات غیر از این است؟
قصه نمیگویم؛
میگویم که بدانید، روزهایمان را اینجا میگذرانیم؛
درسهایمان را اینجا، در این دیار میخوانیم.
اینجا خانه ماست.
هر جا نیست، اصفهان است!
آری روزها میگذرد
و ما همچنان پای بر جای پای بزرگانمان مینهیم.
چشم به آینده داریم به دور دستهای زمان
از اینجا، از شهر آب و آیینه،
شهر گنبدها و گلدستهها،
از میان نقشها و طرحها،
چشم دوختهایم به آیندهای که میخواهیم بسازیم.
آری ! با مجاهدت روزهای خوشی در راه است.
طلیعه قبل درآمدی بود برای ارائه گزارشی به شما از همایش ملی نگارگری و خط که در شهر اصفهان شاهد آن بودیم. این همایش در روزهای ۲۸ و ۲۹ فروردینماه ۱۳۹۸ در دانشگاه هنر اصفهان برگزار شد. موضوع انتخاب شده با فضای دانشگاه هنر اصفهان (عمارت توحیدخانه) تناسب دلنشینی داشت. توحیدخانه عمارتی است که درست در پشت عمارت عالیقاپو قرار دارد و هر دو در مجاورت میدان نقشجهان؛ میدانی که عظمت و شکوه هنر دیار اصفهان را به خوبی معرفی میکند.
رییس دانشگاه هنر اصفهان، دکتر کیانی، بهدرستی، اهمیت مباحث نظری و لزوم پرداختن به آن را یکی از دلایل اصلی برگزاری همایش عنوان کرد. این نکته جای خالی مباحث ـ نظریهپردازی و نظریهسازی را در عرصه هنرهای سنتی بیان میکند؛ چرا که هنوز چارچوب تئوریک و منسجمی برای این هنرها تدوین نشده و اگر هم تلاشهای مقدماتی آغاز شده باشد یکی از آنها بر پایی چنین همایشهایی است؛ تلاشی که زیربنای آن گذر از تولید اثر هنری و تدوین رهیافتهای نظری است.
خوشبختانه به همت دبیرخانه همایش مقالات در دو مجلّد به چاپ رسید.
و لوح فشرده مقالات نیز در کتابهای همایش ارائه گردید. دبیران هنر میتوانند از این مقالات و یافتههای پژوهشی آن، برای بسط دانستهها و رفع نیازهای پژوهشی خود، بهره گیرند.
در این همایش، هم اعضای کمیته علمی، و هم داوران و هم ارائه کنندگان مقالات از افراد دانشگاهی و دانشجویان مقطع دکترا و کارشناسی ارشد بودند که همگی یافتههای پژوهشی خود را در بخشهای اختصاصی همایش ارائه کردند.
میتوان اذعان داشت که درونمایه مقالات به حل برخی از نکات و مشکلات تاریخی در روند تکاملی هنرهای خوشنویسی و تذهیب و نگارگری مدد رسانده است، و این حاکی از آن است که تلاش برنامهریزان برای تحقق اهداف همایش بیحاصل نبوده است.
در مجموع چهارده مقاله علمی در کتابهای همایش به چاپ رسیده و شماری از مقالات نیز به شکل پوستر و یا ارائه شفاهی در همایش مطرح شد.
به نظر میرسد اگر این همایش بتواند برای پیریزی مبانی نظری به شکل دو ساله حیات خودش را تداوم دهد میتوان امیدوار بود که به تولید منابعی غنی و قوی، در حوزه نظری، برای هنرهای سنتی بینجامد. این امر با تربیت نسل جدیدی از محققان دانشگاهی که به تدریج ظهور و بروز مییابند، دور از انتظار نیست و موجب خواهد شد که با توجه به غنای هنری و فرهنگی اصفهان، این حوزه به یکی از کرسیهای نظریهپردازی تبدیل شود.
دبیران هنر میتوانند برای بهرهگیری از مقالات همایش به سایت معاونت پژوهشی دانشگاه هنر اصفهان مراجعه و از مقالات استفاده کنند. توفیق روزافزون دستاندرکاران همایش را از خداوند بزرگ خواهانیم.
۲۹۵
کلیدواژه (keyword):
گزارش,نگارگری,اصفهان,