گیلاس۱ و آلبالو۲ افزون بر ویتامینها و نمکهای معدنی، سرشار از پاد اکسندهها هستند. از جمله اثرهای سودمند این میوهها بر سلامتی، درمان بیخوابی و درد مفاصل را میتوان برشمرد.
گیلاس و آلبالو هر دو به خانواده رزاسیه۳ تعلق دارند. گیلاس همراه با کلسیم، فسفر، پتاسیم، کلر، سدیم، منیزیم، مس، منگنز و روی از آهن فراوانی برخوردار است. این میوه سموم بدن را دفع و خون را تصفیه میکند. رنگ آلبالو و گیلاس از ترکیبهایی به نام آنتوسیانینها نتیجه میشود. آلبالو معمولاً شامل دو ترکیب با ساختارهای مولکولی به این قرار است:
درحالیکه در آلبالو ترکیب سیانیدین -۳-گلوکوزیل روتینوزید۴ فراوانی بیشتری دارد، گیلاس از سیانیدین -۳-o-روتینوزید۵ بیشتر برخوردار است. غلظت آنتوسیانینها در آلبالو بیشتر از گیلاس است که مانند داروهایی همچون ایبوپروفن اثر ضد التهاب دارند. مصرف این میوهها به کاهش سطح نیتریک اسید در بدن میانجامد. مزه ترش آلبالو از وجود مقدار زیاد مالیک اسید در آن سرچشمه میگیرد. همچنین مقدار قند آلبالو نسبت به گیلاس کمتر است. برگ درخت گیلاس دارای باریم است. صمغ معطر درخت گیلاس در تهیه فراوردههایی مانند آدامس کاربرد دارد.
هسته انواع گیلاس یا آلبالو که از خانواده گل سرخ هستند، حاوی ترکیب
سیانوژنیک گلیکوسید است که پس از آبکافت, سیانیدریک اسید تولید میکند
هسته این میوهها سمّی است
در دانه برخی از میوهها همچون سیب، زردآلو و گیلاس ترکیبی به نام سیانوژنیک گلیکوسید یافت میشود. هسته این میوهها شامل آمیگدالین۶ است. این ترکیب در جریان گوارش، تجزیه میشود و هیدروژن سیانید آزاد میکند و اثرهای سمّی خود را نشان میدهد. گفتنی است که انسان نسبت به جانوران دیگر باید مقدار بیشتری از هسته این میوهها استفاده کند تا دچار مسمومیّت شود.
نتیجهگیری
آلبالو و گیلاس از ویتامینهای و مقدار فراوانی ویتامین A برخوردارند . وجود پاد اکسندهها در این میوهها اثر چشمگیری در حفظ سلامتی انسان دارند. هسته انواع گیلاس یا آلبالو که از خانواده گل سرخ هستند، حاوی ترکیب سیانوژنیک گلیکوسید است که پس از آبکافت، سیانیدریک اسید تولید میکند. مصرف خوراکی این ماده در مقدار زیاد منجر به مسمومیّت میشود.
پینوشتها
1. Prunus avium
2. Prunuscerasus
3. Rosaceae
4.cyanidin-3-glucosylrutinoside
5.cyanidin -3-o-rutinoside
6.amygdalin
منابع
1.www.cheminfinity.com/food-chemistry/
2.www.fa-mag.ir/cherry/