همکلاس آقا سید مصطفی

در سال ۱۳۰۹ در شهرستان محلات در استان مرکزی به دنیا آمد. تا ۱۲ سالگی در محلات زندگی کرد و پس از آن به همراه پدر به قم رفت و در آنجا تحصیلات خود را ادامه داد. به تشویق پدر به تحصیلات علوم دینی پرداخت. در طول تحصیل، از محضر استادانی همچون آیات شهید محمد صدوقی، اسدالله نوراللهی اصفهانی، شهید مرتضی مطهری، عبدالجواد اصفهانی، محمد مجاهدی تبریزی، سیدمحمدباقر طباطبایی بروجردی، امام خمینی (ره)، آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی و علامه سیدمحمد حسین طباطبایی بهره برد.آشنایی و ارادتش به امام از دوران تحصیلات ابتدایی شکل‌گرفته بود. این ارادت در طول زندگی‌اش همیشگی شد. هم‌کلاس دوران ابتدایی شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی بود. بر اساس همین رابطه، مراودت‌های وی با بیت امام آغاز شد. رفاقتش با سیدمصطفی آغاز اتفاقی بزرگ در زندگی‌اش به شمار می‌رفت. به‌علاوه، علاقۀ پدر او به شخص امام و ارتباط دوستانه‌ای که امام با ایشان داشت، در شکل‌گیری رابطۀ عمیقشان با بیت امام مؤثر بود.

یک بار در زمان حیاتش، در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، به این ارتباط و آشنایی اشاره‌کرده و گفته بود: «سال‌ها امام رضوان‌الله علیه، تابستان‌ها را که نمی‌خواستند در قم باشند و میل داشتند به‌جای خوش آب‌وهوایی بروند، روی همان علاقه، به امام‌زاده قاسم شمیران، که پدر ما در آنجا سکونت کرده بود، می‌آمدند و انگیزۀ انتخاب آنجا نیز، چیزی جز انس و علاقه به مرحوم پدر ما نبود که من خاطرات زیادی از آن دوران دارم.»در سال ۱۳۴۴ و پس از تبعید امام به ترکیه، به تهران هجرت کرد و در محلۀ درخونگاه تهران اقامت گزید. در مسجد امام صادق (ع) که تازه بنا شده بود، به اقامۀ نماز جماعت و بیان احکام الهی و تشکیل کلاس‌های درس پرداخت. پس از فوت پدر، به‌جای وی و به درخواست مردم، در امامزاده قاسم (ع) شمیران به فعالیت خود ادامه داد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در بیت امام مشغول به کار شد و مسئول نگارش نامه‌ها، پیام‌ها و جواب نامه‌های امام بود و تا آخر عمر امام راحل، ایشان را همراهی کرد. در سال ۱۳۶۰ امام او را به‌عنوان «اولین نمایندۀ ولی‌فقیه در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی» منصوب کرد.با رحلت امام خمینی (ره)، مسئولیت بخش وجوهات و مسائل شرعی دفتر رهبری را عهده‌دار شد. چندی بعد نیز از سوی رهبر به‌عنوان «نخستین رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمۀ جمعه» حکم گرفت.

در طول حیاتش مدتی نمایندۀ مردم استان تهران در مجلس خبرگان رهبری بود و در دانشگاه امام صادق (ع) و دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران نیز کرسی تدریس تاریخ اسلام را بر عهده داشت. همچنین، اولین رئیس دانشکدۀ تبلیغ دانشگاه امام صادق (ع) تهران بود. توفیق نگارش بیش از ۱۰۰ کتاب در حوزه‌های قرآنی و تاریخ اسلام را هم پیدا کرد. ازجمله آثار تاریخی وی عبارت‌اند از: «زندگانی امام حسین (ع)؛ زندگانی امیرالمؤمنین (ع)؛ زندگانی حضرت فاطمۀ زهرا (س) و دختران آن حضرت؛ تاریخ اسلام: از پیدایش عرب تا پایان خلافت عثمان؛ ترجمۀ مقاتل؛ ترجمۀ سیرۀ ابن‌هشام؛ درس‌هایی از تاریخ تحلیلی اسلام و تاریخ انبیا. در کنار این آثار، ده‌ها مقاله در مجلات گوناگون تاریخی منتشرکرد، از جمله: «شهید اندرزگو در حوزۀ علمیۀ چیذر؛ داستان بنای مسجد مدینه؛ داستان مهاجرت به مدینه؛ داستان سفر رسول خدا(ص) به طائف.»

سیدهاشم رسولی محلاتی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۹۸ دار فانی را وداع گفت.