محمّد عطاملک جوینی، امروزه جایی در نزدیکی جوین در استان خراسان رضوی، به دنیا آمد. آن زمان مغول‌ها
ایران را اشغال کرده بودند. در آن شرایط
بسیار سخت کسی فکر نمی‌کرد
محمّد درعلم و دانش به جایی برسد که همه از او نام ببرند.
مهارت او در نویسندگی همه، حتّی مغولان را شگفت زده می کرد.
او به علم تاریخ علاقه مند بود.
تا پیش از آن، بعضی از تاریخ نگاران هـر حـرف راست و دروغـی
را کـه فرمانروایان به آن علاقه‌مند
بودند، به عنوان تاریخ می‌نوشتند؛
ولی عطاملک جوینی در تاریخ نگاری راه تازه‌ای
را در پیش گرفت.
او به سراغ مردم می‌رفت
و از کسانی که شاهد اتّفاق‌ها
بودند، تحقیق می‌کرد. سپس حرف‌های
آن‌ها را کنار هم مـی‌گذاشت
تا به حقیقت پی ببرد. نتیجه‌ی این
تلاش، سه جلد کتاب تاریخی به نام «جهانگشای جوینی» شد.
از محمّد چند کار را می توان آموخت:
1 در اوج سختی ها می
توان به موفّقیت رسید.
2 از دوست و دشمن
باید آموخت.
3 باید راه های جدید
را کشف کرد.