محمد حسین سالار حسینی، رشته تأسیسات مکانیکی، پایه دوازدهم
در بندرعباس و آب و هوای گرم آن، بدون کولر گازی نمی‌توان زندگی کرد. من هم فکر کردم، حتی اگر فقط تعمیرکردن کولر را یاد بگیرم، بازارکار خوبی دارم. البته در دوره اول دبیرستان درباره رشته تأسیسات مکانیکی تحقیق کردم و به‌نظرم رشته خوبی آمد. معدل دوره اول دبیرستانم تقریباً 18 بود و می‌توانستم در رشته‌های نظری درس بخوانم، اما خوشبختانه در مدرسه مشاوری داشتیم که می‌گفت دنبال علاقه‌هایتان بروید. شغل پدرم هم به تأسیسات مربوط است. او در اسکله کار می‌کند. برای همین من از طرف خانواده هم حمایت می‌شدم و مشکلی در انتخاب رشته نداشتم.
ما هنرستانی‌ها از نظر فن و مهارت خیلی قوی هستیم. هرکسی فکر کند ما درس‌خوان نیستیم، تصورش اشتباه است. ما هنرآموزی داریم به نام آقای سجاد چشم به راه که با توضیحات و کمک‌هایشان ما را به رشته‌مان بیشتر علاقه‌مند کردند. از زمانی که کلاس‌ها تعطیل شده‌اند، معلم‌هایمان فیلم ضبط می‌کنند و زحمت زیادی می‌کشند تا بهتر یاد بگیریم، اما به‌هر حال کلاس‌های مجازی بازدهی کلاس‌های حضوری را ندارند.
دوست داریم در مجله‌ای که برایمان چاپ می‌شود درباره آینده شغل‌ها و کارهایی بخوانیم که بچه‌های هر رشته می‌توانند انجام دهند. خوب است اگر هنرجویی کسی را ندارد که او را راهنمایی کند، از طریق خواندن مجله هنرجو بتواند مسیر شغلی‌اش را پیدا کند.
محمد حسین دهقانی، رشته برق، پایه دوازدهم
معدل من در سال آخر دوره اول دبیرستان 93/19 بود. خانواده، معلمان و مدیر مدرسه اصرار داشتند در رشته‌های نظری ثبت نام کنم، ولی خودم به رشته برق علاقه داشتم و می‌دانستم آینده شغلی خوبی هم دارد. حالا هم، عصرها که کلاس نداریم، کار می‌کنم. دوربین‌های ضد سرقت نصب می‌کنم و برق ساختمان‌های مسکونی را سیم‌کشی می‌کنم. بسیاری از آنچه را الان بلدم و با آن‌ها کار می‌کنم، در کارگاه‌های حضوری و مجازی هنرستان یاد گرفته‌ام.
فناوری‌‌های جدید و خانه‌های هوشمند برای من جذاب هستند. خیلی دوست دارم در دانشگاه ادامه تحصیل بدهم و خیلی هم برایش تلاش می‌کنم. درس‌های ما اصلاً آسان نیستند. در رشته ما هم درس‌های فرمولی زیادند و هم کارگاهی و عملی. پارسال که پایه یازدهم برق بودم، کتاب «دانش فنی و تخصصی» ام را با کتاب فیزیک پایه دوازدهم رشته تجربی مقایسه کردم. مطالب تقریباً یکسان بودند. متأسفانه هنوز خیلی از بچه‌ها و خانواده‌ها فکر می‌کنند بچه‌های هنرستانی چندان درس‌خوان نیستند و یا رشته‌های فنی‌و‌حرفه‌ای خوب نیستند. این تصورات باید عوض شوند.
درباره کتاب‌هایمان هم بگویم، محتوای کتاب زبان انگلیسی ما کمی قدیمی است و با پیشرفت فناوری پیش نمی‌رود. اما کتاب‌هایی مثل اخلاق حرفه‌ای‌مان خیلی مفیدند.
بنیامین مرادی، رشته الکترونیک، پایه دوازدهم
من به این رشته علاقه زیادی داشتم. معدلم حدود 20/19 بود و به راحتی می‌توانستم در رشته‌های نظری ثبت نام کنم، اما خودم و خانواده‌ام رشته‌های فنی را ترجیح می‌دادیم.
ما بچه‌های هنرستانی باید بیشتر مهارت داشته باشیم تا بازارکار بهتری در انتظارمان باشد. البته مهارت‌آموختن به این معنا نیست که درس‌خوان نباشیم. نمرات و معدل‌های ما بالا هستند. برای اینکه در رشته‌هایمان ماهر شویم، باید کار عملی یاد بگیریم، اما ساعت کارگاه‌هایمان کم است. در هفته فقط 16 ساعت کارگاه داریم و کلاس‌های تئوری زمان خیلی بیشتری دارند. به نظر من باید بخشی از زمان درس‌های تئوری، به‌خصوص درس‌های عمومی، به کارگاه‌ها تعلق بگیرند. الان هم که کلاس‌ها مجازی شده‌اند، طبیعی است بازدهی کارگاه‌ها از دوران حضوری کمتر شده‌است. حالا اگر زمان هم کم باشد، دیگر یادگیری مهارت‌ها مشکل می‌شود.
درباره مجله هم بگویم، من مجله هنرجو را خوانده‌ام. به نظرم مطالب گروه هنر بیشتر بودند. باید سهم بیشتری از مطالب به بخش صنعت و فنی اختصاص یابد و درباره رشته‌هایی مثل برق و الکترونیک توضیحات بیشتری در مجله بیاید.
علیرضا دایری، رشته ساختمان، پایه دوازدهم
من از بچگی به کارهای عملی و ساختنی علاقه داشتم. من همیشه می‌خواستم کار یاد بگیرم و از ترکیب درس‌های عملی و نظری به مهارتی که می‌خواهم برسم. از دوره اول دبیرستان درباره رشته‌ها تحقیق کردم. به نظرم آمد رشته ساختمان مرا به هدفی که دارم می‌رساند. خانواده‌ام هم هیچ‌وقت با انتخاب من مخالفت نکردند. می‌گفتند هرچه خودت دوست داری بخوان. من در حالی رشته ساختمان را انتخاب کردم که معدلم حدود 30/18 بود. این تصور که بچه‌های فنی‌و‌حرفه‌ای درس‌خوان نیستند، درست نیست. ما بیشتر کارهای عملی انجام می‌دهیم و مطمئنم ما هنرستانی‌ها در آزمون‌های عملی و مهارتی رتبه‌های بالاتری نسبت به هم‌سالانمان کسب می‌کنیم. آینده شغلی رشته ما با داشتن سرمایه بهتر می‌شود، اما بدون سرمایه هم می‌توان شغل خوبی داشت.
با وجود اینکه کلاس‌ها مجازی شده‌اند و کارگاه‌هایمان غیرحضوری برگزار می‌شوند، باز هم بازدهی خوبی دارند. در زمانی که کلاس‌ها حضوری بودند، چون امکانات کارگاه‌های مدرسه هم خوشبختانه خوب و به‌اندازه کافی است، مشکل خاصی نداشتیم. ما دوره کارآموزی هم گذراندیم که بسیار مفید بود و ما را با فضای واقعی بازارکار آشنا کرد. هر چند که کلاس حضوری چیز دیگری است. ما معلمی داریم به نام آقای افشین سمیعیان که در کلاس، علاوه بر مباحث درسی، مباحث کاربردی و مفید دیگری هم بیان می‌کنند. مطالب ایشان برای ما خیلی جالب است.
دلم می‌خواهد بگویم، در مجله‌ای که برای ما چاپ می‌شود، درباره شغل و بازارکار در آینده توضیحات بیشتری آورده شود؛ چون در سن و در شرایط ما، مباحث مربوط به کار و شغل موضوعات مهمی هستند.
با تشکر از:
- جناب آقای حسن منفرد رییس اداره آموزش فنی و حرفهای استان هرمزگان
- سرکار خانم فاطمه عامری کارشناس فنی و حرفهای استان هرمزگان
- آقای احمد بذله مدیر هنرستان شهدای هفت تیر شهر بندرعباس