کمال وقتی به دنیا آمد که مغولان به ایران حمله کرده بودند. او از همان کودکی علاقهی فراوانی به آموختن علوم ریاضی داشت. همینطور دوست داشت که اجسام و ویژگیهای آنها را بشناسد؛ یعنی به دانش فیزیک علاقهمند بود. به همین دلیل او قبل از دانشمندان مشهور اروپایی، به کشفهای درخشانی دست یافت.
کمال یک ظرف شیشهای کروی ساخت و آن را پر از آب کرد و به آن نور تاباند. او با این کار رنگین کمان را در آزمایشگاه خود بازسازی کرد.
او نخستین کسی بود که نظریهی خطای چشم را بیان کرد و برای دقّت بیشتر چشم، از عدسی (عینک) استفاده کرد.
از محمّد کمال چند کار را می توان آموخت:
- هر چیزی میبینیم، یک پرسش مطرح کنیم: چرا اینطوری است؟
- برای فهمیدن درستی یا نادرستی نظریههایمان، به تجربه و آزمایش اهمّیت بدهیم.
- تشنهی آموختن مطالب جدید باشیم.