ما همه مثل هم هستیم. همه ما انسانیم؛ امّا گاهی با هم فرق‌هایی داریم. مثلاً بعضی‌ها نمی‌توانند خوب راه بروند؛ بعضی‌ها خوب نمی‌شنوند؛ بعضی‌ها چشم‌هایشان قوی نیست.
مهم نیست که یکی از ما بهتر می‌دود یا یکی از ما بهتر می‌بیند؛ مهم این است که همه ما در انجام بعضی کارها کم‌توانیم و به کمک هم نیاز داریم. درست مثل وقتی که یک بار سنگین را باید از جایی به جایی دیگر ببریم. هیچ کدام از ما به تنهایی نمی‌توانیم آن را بلند کنیم؛ امّا وقتی هریک از ما گوشه‌ای از آن را می‌گیریم، بار به نظر سبک می‌شود و راحت آن را جابه‌جا می کنیم.