۵آذر: روز بسیج مستضعفان
۱۰آذر: روز مجلس
12آذر: روز جهانی معلولان
1۶آذر: روز دانشجو
19آذر: ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار (۵جمادی‌الاول)
2۵آذر: روز پژوهش
30آذر: شب یلدا
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بیست‌وپنجم آذرماه در تقویم جمهوری اسلامی به‌عنوان «روز پژوهش» نام‌گذاری شد.
به‌دلیل اهمیت فوق‌العاده این موضوع و نقش مهمی که پژوهش و فناوری در پیشرفت کشور ایفا می‌کند، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در سال ۱۳۷۹، هفته آخر آذر را هفته پژوهش نامید تا با این بهانه بدین مهم بیشتر پرداخته شود و پژوهش جایگاه واقعی خویش را در محافل علمی پیدا کند.
نقش بی‌بدیل پژوهش در توسعه جامعه انکارناپذیر است، به‌گونه‌ای که پیشرفت هر کشور به حرکت‌های علمی بسیار قوی و محکمی منوط است که همچون موتور محرکی مراکز علمی را به تکاپو وا دارد و حیات آینده جامعه را تضمین کند.
پژوهش به‌معنی گام‌برنداشتن در مسیر تقلیدِ علمی و یافتن راه‌های جدید است؛ راه‌هایی که نشاط و پویایی را به کشور تزریق می‌کنند.
کم‌رنگ‌‌شدن مقوله پژوهش در محافل علمی و آموزشی کشور نتیجه‌ای جز سکون و قطع ارتباط با دنیای مدرن را در پی نخواهد داشت.
به‌طورقطع، ذهن موشکاف و جست‌وجوگر پژوهشگران در هر عرصه‌ای و طرح سؤال در موضوعات متعدد، راهکارهای جدیدی برای حل بسیاری از مشکلات جامعه ایجاد خواهد کرد. در این میان آموزشوپرورش نیز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای علمی کشور، از این مقوله مستثنا نیست.
آموزش‌وپرورشِ پویا نهادی است که در آن معلم دانش‌آموزانی را می‌پروراند که پژوهیدن را می‌آموزند و شوق تحقیق، حل مسئله و رفع نیاز در وجودشان جوانه می‌زند و سرانجام در مسیر جامعه به بار می‌نشیند.
دغدغه چنین معلمی در نگاه نخست این است که چگونه ذهنی جست‌وجوگر تربیت کند تا نسبت به آنچه در اطرافش رخ می‌دهد حساس و در پی یافتن پاسخ‌ها و راه‌حل‌های جدید باشد. وی در این مسیر، علاوه بر طرح مسئله و پرورش روحیه پرسشگری، روش‌های پژوهش و منابع موردنیاز را نیز به دانش‌آموز می‌آموزد و بر این باور است که راه پژوهش از مدرسه می‌گذرد. بنابراین، نادیده‌گرفتن این برهه زمانی مهم (دوران مدرسه) می‌تواند ضررهای جبران‌ناپذیری بر جامعه وارد کند، زیرا به نقل از دکتر سرکارآرانی، پژوهشگر برجسته در حوزه آموزشوپرورش، توسعه کشور از «کف کلاس» آغاز می‌شود و بهترین سرمایه‌گذاری تربیت نسلی است که آینده جامعه در دستان اوست (در تمنای یادگیری، 1395).
در سال‌های اخیر، صاحب‌نظران، با مشارکت متخصصان تعلیم‌وتربیت، برای آموزشوپرورش نقشه راهی با عنوان «سند تحول بنیادین» ترسیم کرده‌اند.
در این سند، با مشخص‌کردن مسیر، منابع و امکانات و با توجه به اهداف راهبردی نظام جمهوری اسلامی، چشم‌انداز تعلیم‌وتربیت تا سال ۱٤۰٤ تبیین شده است. در قسمتی از این مکتوب، به توسعه ظرفیت پژوهشی و نوآوری، نظریهپردازی و مستندسازی تجربه‌های تربیتی‌بومی اشاره و راهکارهایی در این باره ارائه می‌شوند.
«استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود، تأمین پژوهشگر موردنیاز نظام، تدوین نظام جامع حمایت از پژوهشگران، حمایت‌های مادی و معنوی از طرح‌های موفق، نوآوری‌های تربیتی‌بومی، مستندسازی، انتشار یافته‌های پژوهشی در داخل و خارج از کشور، ایجاد بانک اطلاعاتی فعال و کارامد، و حمایت مادی و معنوی از کرسی‌های نظریهپردازی» از جمله راهکارهایی هستند که برای تحول مسیر پژوهش در آموزشوپرورش عنوان شده‌اند. (سند تحول بنیادین آموزشوپرورش، فصل ششم، راهبردهای کلان).
۱۹ آذر امسال، مطابق با پنجم جمادی‌الاول، سال‌روز تولد بانویی است که جهان او را به‌عنوان «عالمه غیر‌معلمه» می‌شناسد.
حضرت زینب(س)، دختر حضرت علی(ع)، مظهر صبر و استقامت، پرچمدار عدالت و حقانیت و پیامبر عاشوراست؛ بزرگ‌بانویی که از هر حیث می‌تواند الگوی یک انسان قرار گیرد، چه آن زمان که کودکی خردسال بود و در نقش پرستارِ مادر ایفای نقش می‌کرد، چه در زمان حکومت پدر که در اجتماع حضور می‌یافت و برای زنان کوفه کلاس‌های درس قرآن برگزار می‌کرد، یا زمانی که در کربلا حضور پررنگ خویش را به جهان عرضه کرد، و چه آن هنگام که رسالت عاشورا را بر دوش می‌کشید و در مجلس یزید محکم و قاطع خطبه می‌خواند. در همه این زمان‌ها زینب یک زن نقش‌آفرین است که می‌تواند برای بشریت اسوه باشد.
سال‌هاست تولد حضرت زینب(س) را بهانه‌ای قرار داده‌ایم تا بدین‌وسیله از مقام پرستارانی که خالصانه جانشان را در طبق اخلاص گذارده‌اند تا از جان دیگران محافظت کنند، قدردانی کنیم.
کرونا و وضعیت پیش‌آمده در کل جهان باعث شد جهادگران عرصه سلامت بیش‌ازپیش در این وادی خطر کنند و دنیایی را مدیون تلاش خویش سازند.
از این رو، بر خود واجب می‌دانیم به پاس تمام ایثار و از‌خود‌گذشتگی‌شان، تمام‌قد بایستیم و محبتشان را ارج نهیم.
و چه زیباست این قول از پیامبر (ص) را به آن‌ها هدیه دهیم: «هرکس یک شبانه‌روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل هم‌نشین خواهد کرد و او در روز قیامت، همانند برق درخشان و خیره‌کننده، از صراط عبور می‌کند» (ثواب‌الاعمال/ 289).
دست خدا با دستان پرمهرتان همراه باد!