شهادت حاج قاسم سلیمانی؛ 13دی ماه
نیمه‌شب روز جمعه 13 دی‌ماه بود که خبری تلخ عنوان اول خبرگزاری‌های ایران و جهان شد: سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در کشور عراق به شهادت رسیدند.
این خبر ایرانیان و دوستداران حاج قاسم را شوکه کرد. زمانی که دولت متخاصم آمریکا که رئیس‌جمهور آن «دونالد ترامپ» بود، نتوانست جلوی اقتدار و قدرت جمهوری اسلامی ایران بایستد و توانایی جلوگیری از روزافزون شدن محبوبیت سردار قاسم سلیمانی نداشت، دست به ترور سردار سلیمانی زدند؛ رسانه‌های جهان، حتی رسانه‌های کشور آمریکایی این عمل جنایت‌کارانه را محکوم کردند.
تشییع پیکر سردار سلیمانی که با حضور چند میلیون ایرانی در سراسر کشور برگزار شد، توجه رسانه‌های جهان را جلب کرد و به دشمنان نشان داد شهادت سردار تنها به محبیوبیت ایشان اضافه می‌کند و نقشه‌های شومشان نقشه برآب شده است.
شهادت امیرکبیر؛ 20 دی‌ماه
بدون اغراق امیرکبیر مشهورترین صدراعظم ایرانی است که تأثیرات مثبت اقدامات او برای ایرانیان تا همین امروز هم به جا مانده است، محمدتقی‌خان قائم‌مقام فراهانی، امیرکبیر است.
امیرکبیر، وزیر ناصرالدین شاه بود که با اقدامات غلط و فساد و بی‌کفایتی درباریان مبارزه می‌کرد؛ همین موضوع باعث شد که مورد خشم و نفرت درباریان و دولت‌های بیگانه قرار بگیرد و آن‌ها برای امیر دسیسه درست کنند و باعث شوند تا شاه به امیر بدبین شود و ایشان را به باغ فین کاشان تبعید کند. بعد از مدتی درباریان و مهدعلیا از خام‌‌بودن شاه سوءاستفاده کردند و با توطئه‌چینی‌ها موجب شدند شاهِ ناآگاه فرمان قتل امیرکبیر را صادر کند. صبح روز 20دی‌ماه، امیرکبیر، در حمام فین کاشان به قتل رسید.
از اقدامات او اولین واکسیناسیون ایران بود که «آبله‌کوبی» نامیده می‌شد و به فرمان امیرکبیر برای کودکان و نوجوانان انجام شد. تاسیس مدرسه دارالفنون یکی دیگر از کارهای بزرگ ایشان بود.
منبع: کتاب امیرکبیر، عباس اقبال آشتیانی؛ انتشارات نگاه،1390
شهادت حضرت زهرا (س)؛ 16 دی ماه
چون شهادت حضرت زهرا (س) نزدیک شد، اسماء بنت عمیس را فرمود که آبی بیاور که من وضو بسازم، پس وضو ساخت و به روایتی غسل کرد و بوی خوش طلبید و خود را خوشبو گردانید و جامه‌های نو پوشید و فرمود:«ای اسماء، جبرئیل در وقت وفات پدرم مقداری کافور آورد از بهشت، حضرت آن را سه قسمت کرد یک حصه برای خود گذاشت و یکی از برای من و یکی از برای علی (ع)، آن کافور را بیاور و مرا با آن حنوط کن.» چون کافور را آورد فرمود که نزدیک سر من بگذار پس پای خود را به قبله کرد و خوابید و جامه بر روی خود کشید و فرمود:«ای اسماء ساعتی صبر کن بعد از آن مرا بخوان اگر جواب نگویم علی (ع) را طلب کن، بدان که من به پدر خود ملحق گردیده‌ام.» اسماء ساعتی انتظار کشید بعد از آن، آن حضرت را ندا کرد و صدایی نشنید، پس گفت: «ای دختر مصطفی، ای دختر بهترین فرزندان آدم، ای دختر بهترین کسی که بر روی زمین راه رفته است، ای دختر آن کسی که درشب معراج به بالاترین مرتبه رسیده است.» چون جواب نشنید جامه را از روی مبارکش برداشت دید که مرغ روحش به بهشت پرواز کرده است. پس آن حضرت را می‌بوسید و می‌گفت: «چون به خدمت حضرت رسول (ص) برسی سلام اسماء بنت عمیس را به آن حضرت برسان.» در این حال حضرت امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) تشریف آوردند.
کتاب «شهادت فاطمه الزهراء»، بلادى بحرانى،ص 77 و 78؛ ناشر میراث ماندگار