شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳

مقالات

نگین آبی زاگرس

  فایلهای مرتبط
نگین آبی زاگرس
یکی از با ارزش‌ترین دارایی‌های هر کشوری دریاها و دریاچه‌ها و رودخانه‌هاست. برای این‌که بتوانیم بهتر مراقب این نعمت‌های با ارزش باشیم باید آن‌ها را بشناسیم. این بار به سراغ دریاچه‌ی زیبای گَهر رفتیم. بیایید با این نگین با ارزش و زیبا آشنا شویم و از آن بیش‌تر مراقبت کنیم.

گهر کجاست؟

دریاچه‌ی گهر مثل دریاچه‌ی سبلان در دل کوه قرار دارد؛ کوهی به‌نام اُشتُران‌کوه که یکی از کوه‌های رشته‌کوه زاگرس و در نزدیکی شهرستان دورود لرستان است.



ساکنان دریاچه

در میان دریاچه‌ی گهر که در بعضی جاها عمقش به 28 متر می‌رسد، مارماهی، قورباغه، ماهی قزل‌آلای رنگین کمان، ماهی خال قرمز و لاک‌پشت زندگی می‌کنند. اگر کمی به اطراف نگاه کنید، جانورانی چون آهو، پلنگ، گرگ، خرس قهوه‌ای، گراز، کفتار، شغال و پرندگان زیبایی چون کبک دری و عقاب طلایی را می‌توانید ببینید. امّا خیلی‌هایشان خاطره‌ی خوبی از آدم‌ها ندارند. برای همین آن‌قدر خجالتی و کم‌رو هستند که به ندرت سمت شما می‌آیند. البتّه به جز گرازها و شغال‌ها که علاقه ی عجیبی به سرک کشیدن در زباله‌ی طبیعت‌گردان دارند.

خوشبختانه این دریاچه راه ماشین رو ندارد. چرا خوشبختانه؟ چون  کشیدن جاده در دل جاهای طبیعی  باعث  قطع درختان، ‌از بین رفتن  پوشش گیاهی و نا امن شدن منطقه برای جانوران می‌شود.  برا ی رسیدن به گهر زیبا باید حدود پنج ساعت پیاده‌روی کرد و البتّه این پیاده‌روی بسیار لذّت‌بخش است، چون  بهترین جا برای  دیدن درخت‌های بلوط، چنار و انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک،  بوته های پسته‌ی وحشی و کهور است. خانواده‌هایی از گل‌های بی‌نهایت زیبا هم آن‌جا زندگی می‌کنند. مثل لاله‌ی واژگون، شقایق و لاله‌ی وحشی، تاج خروس و... بنابراین معلوم است که بهترین فصل برای رفتن به دریاچه‌ی گهر بهار و تابستان است، چون این منطقه پر از زیبایی ا‌ست.



مهمانان دریاچه

دریاچه‌ی گهر جای دنجی برای طبیعت‌گردان است و همیشه می‌توان چادرهای رنگارنگ آن‌ها را دور و بر دریاچه دید. معمولاً همه دلشان می‌خواهد یکی دو شب آن‌جا بمانند، چون کوه‌های اطراف گهر  هم بسیار دیدنی است. علاوه بر آن شب ماندن در کنار این دریاچه بهترین فرصت برای دیدن ستاره‌ها در آسمان شفاف و باز بیرون شهر است؛ جایی که انگار ستاره‌ها به زمین نزدیک‌‌تر هستند.



چه چیزهایی دریاچه‌ی گهر را تهدید می‌کنند؟

ما آدم‌ها!! همین ما که  آن‌قدر طبیعت را دوست داریم که  حاضریم چندین ساعت  برای دیدن دریاچه راه برویم!

خب خیلی‌ها دلشان می‌خواهد از آن‌جا یادگارهایی به خانه ببرند. از جمله لاله‌های واژگون و گل‌های کمیاب اطراف دریاچه را.  امّا هیچ فکرکرده‌اید اگر قرار باشد هر گردش‌گر یکی از آن‌ها را از دامان طبیعت جدا کند دیگر چیزی برای دیدن وجود نخواهد داشت؟پس  یادمان باشد. (لطفاً به دیگران هم بگویید) تنها چیزی که اجازه داریم از طبیعت برداریم عکس است! گل‌ها و حتّی سنگ‌ها را  از طبیعت جدا نکنیم. فقط از آن‌ها عکس بگیریم.

زباله‌ها یکی از مهم‌ترین تهدید‌ها برای طبیعت هستند. یادتان باشد (لطفاً به دیگران هم بگویید) هر جایی که می‌روند با خودشان کیسه‌ی زباله ببرند. همه‌‌ی زباله‌ها را در آن بریزند و با خودشان برگردانند.  زباله‌های رها شده در طبیعت قاتل پنهان جانوران و گیاهان هستند.



منبع: نگینی چهار فصل بر قامت زاگرس (دریاچه گهر)، نویسنده: اعظم داودی، ناشر: سنجش و دانش. سال 1396

۶۵۷
کلیدواژه (keyword): رشد دانش آموز،ایران شناسی،دریاچه های ایران،دریاچه گهر،دریاچه سبلان،رشته‌ کوه زاگرس،شهرستان دورود لرستان،شهریار الوندی،
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.