بیایید با هم یک بررسی ساده داشته باشیم. در کل جهان 300 ماهواره تلویزیونی فعال هستند که از این تعداد 116 ماهواره فضای ایران را پوشش می‌دهند. تعداد شبکه‌های فارسی‌زبان که فقط برای فارسی‌زبانان و به‌خصوص ما ایرانی‌ها برنامه تولید و پخش می‌کنند، در حال حاضر به بیش از 160 کانال رسیده است. ماهواره‌هایی که در فضای ایران فعال‌اند، امکان دریافت حدود 18 هزار شبکه تلویزیونی را فراهم کرده‌اند و از این تعداد حدود دو هزار شبکه را با دیش‌های معمولی می‌توان دریافت کرد. بین این شبکه‌ها، 380 شبکه به صورت شبانه‌روزی در حال پخش برنامه‌هایی با محتوای نامناسب هستند و حدود هزار و 200 شبکه بین برنامه‌های خود، موضوع‌های غیراخلاقی پخش می‌کنند و حدود 80 شبکه فقط به نمایش مد اختصاص دارند.*
اگر به محتوایی که این شبکه‌ها تولید و پخش می‌کنند، توجه کنیم می‌بینیم که بیشتر محتواهایی که روی مخاطب اثر می‌گذارند، با سنت و فرهنگ اسلامی - ایرانی ما مخالف‌اند و آثار بسیار بدی از نظر روحی و روانی دارند. این شبکه‌های مخرب فارسی‌زبان با برنامه‌ریزی وارد حوزه فرهنگ ما می‌شوند و یک سری تغییر و تحول فرهنگی را به صورت هدفمند در ایران پیش می‌برند. هدف برخی از این شبکه‌ها تحت تأثیر قرار دادن فرهنگ اسلامی- ایرانی ما است. این شبکه‌ها با برنامه‌ریزی می‌خواهند مردم را، به‌خصوص نوجوانان و جوانان را، به بی‌فرهنگی تشویق کنند، ارزش‌های خانواده‌ها را به هم بزنند و همچنین اعتقادات اسلامی و کانون خانواده را مورد حمله قرار دهند.
علاوه بر تمام این شبکه‌ها، بیش از 10 برنامه کاربردی (اپلیکیشن) خارجی، مانند تلگرام، اینستاگرام، واتس‌آپ و ...، نیز در فضای ایران فعالیت می‌کنند که خود شما از محتوای آن‌ها و تاثیرات مخربشان به‌خوبی اطلاع دارید.
بعد از این بررسی ساده، به نظر شما وظیفه ما چیست؟!
1. از این به بعد هر سؤالی که برای ما در مورد مسائل دینی و فرهنگی از طرف این شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی ایجاد می‌شود را از کارشناسان پاسخ بگیریم و همیشه بدانیم برای هر تردید دینی، یک پاسخ درست از طرف کارشناسان وجود دارد. فقط کافی است از یک منبع درست پاسخ آن را دریافت کنیم و اگر هم در فضای مجازی فعالیت داریم، پاسخ‌های درست از منابع درست را به اطلاع دیگران هم برسانیم.
2. بیایید به این فکر کنیم که چرا برخی از کشورهای خارجی به‌خصوص آمریکا، انگلیس و رژیم غاصب صهیونیستی این‌قدر علاقه‌مند هستند که از پول کشور خود برای ما ایرانی‌ها برنامه‌های مختلفی را تولید و به‌صورت رایگان پخش کنند؟ بیایید به این فکر کنیم که آیا این موضوع جای سؤال جدی ندارد؟
* خبرگزاری دانشجو، 25 فروردین، 1399