چه چیزی در عرصه مدیریت شما متفاوت به نظر می‌رسد؟
استفاده از فناوری‌های روز و نرم‌افزارهای آموزشی در کار ما کاملاً مشهود بود، در حالی‌که اکثر مدرسه‌ها در زمان مدیریت اینجانب با روش‌های سنتی و قدیمی کار می‌کردند. همچنین، استفاده از تیم‌کاری قوی و کار تیمی، از دیگر وجوه تمایز کار ما برای مدیریت آموزشگاه‌های تحت پوشش بود که پیشرفت بسیاری را در کار ما در پی داشت.
از چه راهبردها و روش‌هایی برای سازگاری با تغییرات محیط کار استفاده می‌کنید؟
تشویق به موقع و بجای دانش‌آموزان، برپایی منظم جلسات علمی و کاربردی شورای دبیران، استقبال و استفاده از پیشنهادهای همکاران در اداره آموزشگاه و استفاده از خردجمعی، از جمله شیوه های اینجانب برای سازگاری با تغییرات محیط بود که در این راستا بیشترین عامل را خردجمعی همکاران و مشـارکت اولیای دانـش‌آموزان و خـود دانش‌آموزان در تصمیم‌گیری‌های مدرسـه داشت. ما داشتن برنامـه مدون برای شــورای دبیـران و عملیاتـی کردن تصمیمات اتخـاذ شده در این شورا را جدی می‌گرفتیم.
چگونه توانستید با بهسازی فرایند، به جای تزریق منابع، برای مدرسه خود ارزش‌آفرینی کنید؟
نخستین راهبرد هر مدیر موفق، استفاده بهینه از امکانات موجود است. من به جای اینکه در پی تزریق منابع باشم، اولویت کاری خود را بررسی وضع موجود و استفاده بهینه از امکانات قرار دادم. در این زمینه، استفاده صحیح و به‌موقع از امکانات آزمایشگاهی و نرم‌افزارها وسخت‌افزارهای موجود مورد توجه جدی قرار گرفت. همان‌طور، کار تیمی و تشکیل یک تیم عملیاتی متحد و منسجم را سرلوحه خود قرار دادم، چون کار تیمی و داشتن یک تیم منسجم باعث می‌شود بدون صرف منابع بیشتر، با خروجی بیشتر و بهتری روبه‌رو باشیم. همچنین در ارتباط بین اعضای تیم، ایده‌ها و طرح‌های جدیدی مطرح و در بحث و گفت‌وگوها، مشکلات و موانع مشخص و مسیر رسیدن به هدف هموارتر شود.
در حال حاضر، مدیران مدرسه چه اختیاراتی دارند که به دلیل نداشتن دانش و مهارت کافی نمی‌توانند از آن‌ها استفاده کنند؟
ارزشیابی‌های علمی منطبق با نتایج به‌دست آمده از تحلیل آزمون‌ها، فعال کردن روحیه درس‌پژوهی و ترغیب همکاران در به‌کارگیری روش‌های نوین یاددهی- یادگیری، جذب منابع مردمی و هزینه کردن بهینه آن‌ها از جمله اختیاراتی هستند که مدیران دارند، ولی متأسفانه برخی از همکاران، به خاطر نداشتن مهارت کافی، نمی‌توانند در اداره مدرسه از آن‌ها استفاده کنند.
از چه تجربه‌های منحصر به‌فردی و نگرش حاصل از آن، می‌توانید برای ارزشمندتر کردن دیگران استفاده کنید؟
استفاده از نظریه‌های یادگیری روان‌شناسی، بهرهگیری از مشاوره‌های تحصیلی، روحی و روانی، سوق دادن فرایند آموزش مدرسه در جهت انسان سازی و توسعه روحیه اجتماعی، از جمله این تجربه‌هاست. اکنون تربیت تک‌بعدی دانش‌آموزان متأسفانه بلایی است که آموزش‌وپرورش ما با آن مواجه است. تک‌بعدی بارآوردن دانش‌آموزان در مدرسه‌های تیزهوشان و خاص، آنان را از نظر تحصیلی و روحی- روانی تستی بار می‌آورد و عوامل مدرسه برای تربیت و تقویت ابعاد روحی، روانی و اجتماعی آنان، هیچ‌گونه برنامه‌ای ندارند. هر قدر بتوانیم از حالت پرورش تک‌بعدی دانش‌آموز بکاهیم، می‌توانیم افراد ارزشمندتری برای جامعه بسازیم. در دوران مدیریت آموزشگاهی خود، علاوه بر امور آموزشی، روی بعد تربیت اجتماعی دانش‌آموزان بسیار کار کردم.
برای متناسب‌سازی راهبردهای خود در محیط کار، به چه منابعی (اطلاعاتی، مالی و دانشی) نیاز دارید؟
لازم است مجوزهایی برای شاداب‌سازی دانش‌آموزان و تقویت روحیه جمعی و گروهی آن‌ها بگیریم. همچنین، اجتماعی کردن دانش‌آموزان، مطالبه‌گر کردن آنان و داشتن منابع مالی برای تهیه امکانات آزمایشگاهی و فناوری‌های لازم به‌منظور ایجاد انگیزه و لذت یادگیری در دانش‌آموزان نیز، همکاری و ارائه مجوزهایی از مسئولان مربوط نیاز دارد.
برای غلبه بر مقاومت‌های کارکنان خود در برابر سیاست‌هایتان چه می‌کنید؟
معمولاً هر تغییر جدیدی همیشه مقاومت‌هایـی را در پـی دارد. بنابراین، با دخالت دادن مستقیـم افراد در تصمیم‌گیری‌ها و ایجاد انگیزه برای رعایت قوانین و اجـرای تصمیم‌های جمعی، برپایی دوره‌ها و جلسات لازم برای تشریح راهبردها، استفاده از ظرفیت شورای دبیران و بهرهگیری از شخصیت‌های علمی و مطرح، می‌توان از مقاومت کارکنان کاست.
ریشه بدرفتاری‌ها و بداخلاقی‌هایی که در سطح محله و جامعه مشاهده می‌شود کجاست؟ برای کاهش آن چه می‌توان کرد؟
به نظر من ریشه بسیاری از بدرفتاری‌ها و بداخلاقی‌ها در سطح جامعه به مدرسه - از پایه اول تا پایه دوازدهم- مربوط می‌شود. متأسفانه وزارت آموزش‌وپرروش برنامه جامعی برای توجه اصولی به جنبه‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناختی رفتارها در کنار آموزش ندارد. فعالیت تک‌بعدی مدرسه‌های خاص و ویژه و برپایی آزمون سراسری به شکل کنونی، برای معلمان، اولیا و دانش‌آموزان معضل و بحرانی جدی است که گریبان آموزش‌وپرورش را گرفته است. توجه نکردن به فعالیت‌های جمعی و ورزشی نیز از عواملی است که می‌تواند به بدرفتاری‌ها در جامعه دامن بزند، چون جایگاه این‌گونه فعالیت‌ها در نظام آموزش‌وپرورش ما کم‌رنگ است
چگونه می‌توان زندگی کاری معلمان را بهتر کرد؟ برای ارزشمند کردن معلمان چه باید کرد؟
در درجه نخست، دیدگاه و نگاه همه مسئولان نسبت به جایگاه معلم و شأن و مقام و منزلت او باید تغییر کند. پس از آن، آموزش‌وپرورش اولویت اول کشور شود؛ یعنی مسائل مربوط به تعلیم‌وتربیت در رأس همه امور قرار بگیرد. تقویت روحیه تحقیق و پژوهش در معلمان، گزینش معلمانی باانگیزه بالا و در نهایت توجه ویژه و جدی به وضع معیشتی و رفاهی، می‌تواند زندگی بهتر معلمان و ارزشمندتر کردن آنان را در پی داشته باشد.