31 شهریور تا 6 مهر
هفته دفاع مقدس
ظهر سی‌ویکم شهریور 1359، نیروهای بعثی عراق به فرماندهی صدام‌حسین به مرزهای هوایی و سپس زمینی کشورمان یورش آوردند. صدام‌حسین که ادعا می‌کرد بعد از سه روز تمام مناطق غربی ایران را تصرف می‌کند و برای تسخیر تهران راهی پایتخت می‌شود، با ایستادگی جدی ارتش، سپاه و بسیج مردمی ایران روبه‌رو شد. مردم خرمشهر که در روزهای آغازین هنوز مهمات و سلاح کافی نداشتند، با اتکا بر نیروی ایمان به خدا، راهنمایی‌گرفتن از دستورات امام خمینی(ره) و روحیه میهن‌دوستی خود، بیش از سی و پنج روز شهرشان را از سقوط و تسخیرشدن در امان نگه داشتند.
زنان و مردان، پیرها و جوان‌ها، و هر کس با هر آنچه در توان داشت، برای آزادی و سربلندی کشور ایثار کردند و رشادت نشان دادند. پیرزنی که تنها دارایی‌اش یک انگشتر بود، آن را برای تأمین مخارج جبهه اهدا کرد. خانوادهای که تمام پسرانش شهید شدند و دخترشان به‌عنوان پرستار در بیمارستان‌های صحرایی مجروحان را درمان می‌کردند. رزمندگانی که ماه‌ها به مرخصی نمی‌رفتند و در خط مقدم می‌مانند. این‌ها تنها گوشه‌ای از دلاوری‌های مردم ایران در راه سرافرازی ایران و حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی بود.
در تقویم رسمی کشور، برای زنده‌نگه‌داشتن یاد دفاع مقدس و تشکر از رزمندگان، آزادگان و خانواده معظم شهدا، از سی‌ویکم شهریور تا ششم مهر به نام هفته دفاع مقدس نام‌گذاری شده است.
3 مهر
رحلت حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع)
تاریخ بیست‌و‌هشتم صفر برای مسلمانان و شیعیان تاریخ آشنایی است. پیامبر اسلام(ص) در سال عام‌الفیل متولد شدند. ایشان که در سن کودکی پدر و مادر گران‌قدر خود را از دست دادند، تحت سرپرستی عمویشان، عبدالمطلب، رشد یافتند و به جوانی و برومندی رسیدند. حضرت محمد(ص) در 25 سالگی با بانوی بزرگوار اسلام، حضرت خدیجه(س)، ازدواج کردند. حاصل این ازدواج، حضرت فاطمه(س) بودند.
حضرت محمد(ص) زمانی که 63 سال داشتند و به تازگی از مراسم حج باز می‌گشتند، دچار بیماری شدند. ایشان در روز 28 صفر سال 11 هجری قمری در شهر مدینه به ملکوت اعلی پیوستند .
نوه بزرگوار پیامبر(ص)، امام حسن مجتبی(ع) نیز، دومین امام شیعیان بودند که هم خودشان و هم پدر و مادرشان جزو معصومان بودند. طبق روایاتی که به‌طور نقل به نقل به ما رسیده‌اند، امام حسن(ع) از نظر رفتار و خلق و ظاهر شباهت زیادی به پیامبر(ص) داشته است. ایشان به صبر و بردباری معروف بوده است و با دشمنان و اهانت‌کنندگان نیز برخوردی بزرگوارانه داشته است.
امام حسن(ع) 28 صفر سال 50 هجری قمری با توطئه معاویه و دادن زهر به شهادت رسیده و آرامگاه ایشان در قبرستان بقیع است.
پیامبر اکرم می‌فرمایند: «عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگ‌ترین جزء آن کسب حلال است» (بحارالانوار، ج ۷۴: ۱۴۰).
5 مهر
شهادت امام رضا(ع)
امام علی‌بن موسی جعفر(ع) روز 11 ذی‌القعده 148 هجری قمری متولد شدند. دوره کودکی ایشان در شهر مدینه گذشت. ایشان به بزرگی و مهربانی شهرت داشتند و لقبشان «رضا» بود. امام رضا(ع) در سال 183 به امامت رسیدند. دوره امامت ایشان در زمان خلافت عباسیان بود. پس از مرگ هارون‌الرشید و فرزند نخستش امین، مأمون به خلافت رسید. او که برای جلب حمایت شیعیان باید امام رضا(ع) را نزد خود نگه می‌داشت، با جبر و اجبار، امام(ع) را ولیعهد خود قرار داد و ایشان را بدون رضایتشان از مدینه به خراسان آورد.
سرانجام، مأمون عباسی، امام رضا(ع) را در آخرین روز ماه صفر، با خوراندن انگور زهرآلود به ایشان، به شهادت رساند.
امام رضا(ع) می‌فرمایند: «هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت غم از دلش می‌زداید» (الکافی، ج ۲: ۲۰۰).
8 مهر
روز بزرگداشت مولانا
جلال‌الدین محمد بلخی، فرزند بهاءالدین ولد، عارف و اندیشمند ایرانی بود. هنگامی که مولانا شش یا هفت سال بیشتر نداشت و مغولان به بلخ حمله کرده بودند، همراه با خانواده از زادگاهش به قونیه سفر کردند و در همان شهر ساکن شدند. مولانا به علت اینکه در خانوادهای از صوفیان رشد یافته بود و به واسطه پدر عارفش، از همان کودکی با عارفان بسیاری دیدار کرده بود، در سنین جوانی به جایگاه والایی میان عارفان رسید. مولانا تا پیش از آشنایی با شمس شعر نمی‌سرود و علم خود را در حوزه تصوف را برای شاگردانش تقریر می‌کرد و شاگردان علوم را تحریر می‌کردند. اما بعد از آشنایی با بزرگ‌ترین استاد خود، شمس تبریزی، دچار تغییر حالات و افکار شد و دانش تازه خود در زمینه عرفان را با استفاده از شعر و قالب مثنوی، در دو اثر فارسی به نام‌های «مثنوی معنوی ـ هفت دفتر» و «دیوان شمس»، که به احترام و یادبود شمس تبریزی نامش را دیوان شمس گذاشت، برجای گذاشت.
روز هشتم مهرماه به مناسبت گرامیداشت مقام والای این شاعرِ عارف به نام روز بزرگداشت مولوی ثبت شده است.
9 مهر
روز هم‌بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی
نهم مهر1379، تصویر پسربچه‌ای که به‌شدت ترسیده بود و سعی می‌کرد پشت پدر خود پنهان شود، در شبکه‌های تلویزیونی جهان پخش شد. این پسربچه و پدرش 45 دقیقه در معرض حمله اشغالگران صهیونیست بودند. بعد از این یورش ظالمانه، پسر که نامش محمدالدوره بود، به شهادت رسید و پدرش به‌شدت زخمی شد. این فاجعه رذالت و خباثت نیروهای غاصب صهیونیستی و مظلومیت فلسطینیان را بیش از پیش به نمایش گذاشت و احساسات جهانیان را جریحه‌دار کرد. قلب مسلمانان را هم که هم‌دینان خود را در شرایط ظالمانه و غیرانسانی می‌دیدند، به درد آورد. پس از شهادت محمدالدوره، شورای انقلاب فرهنگی جمهوری اسلامی ایران روز نهم مهر را به نام روز هم‌بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نام‌گذاری کرد تا نمادی برای صدای مظلومان جهان باشد.
13 مهر
شهادت امام حسن عسکری(ع)
امام حسن عسکری(ع) متولد 8 ربیع‌الثانی سال 232 در شهر مدینه، یازدهمین امام شیعیان بودند. ایشان به مدت شش‌سال راهنما و پیشوای شیعیان بودند. حاکمان بنی‌عباس امام‌‌حسن عسکری(ع) را به اقامت اجباری در سامرا واداشتند. این امام بزرگوار بخش زیادی از دوره حیات خود را در زندان و تحت ظلم عباسیان گذراند.
امام حسن عسکری(ع) در 8 ربیع‌الاول 260 قمری در28 سالگی در شهر سامرا به شهادت رسیدند. حرم ایشان کنار پدر بزرگوار ایشان، امام هادی(ع)، قرار دارد. زیارتگاه این دو امام به «حرم عسکریین» معروف است.
پس از به شهادت‌رسیدن امام حسن عسکری(ع)، امام محمدبن حسن(ع)، ملقب به امام مهدی(ع)، که در دوره حاضر ایشان را با عنوان امام زمان(ع)، آخرین امام و منجی می‌شناسیم، به امامت رسیدند. امام زمان(ع) که هنگام به امامت‌رسیدن پنج‌ساله بودند، به خواست خداوند برای اینکه جانشان در امان بماند و از ظلم دشمنان مصون باشند، از نظرها غایب شدند. حضرت مهدی(ع) در دوره غیبت صغرا از طریق چهار نایب پیام‌های خود را به شیعیان می‌رساندند. ایشان در سال 329 هجری قمری غیبت کبرا را آغاز کردند.
امام زمان(ع) می‌فرمایند: «برای تعجیل فَرَج زیاد دعا کنید، زیرا همین دعاکردن، فَرَج و گشایش شماست» (بحارالانوار، ج ۵۲: ۹۲).
20 مهر
روز بزرگداشت حافظ
خواجه‌شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی، لسان‌الغیب، بدون شک یکی از بزرگ‌ترین شعرای زبان فارسی است که نمی‌توان آن‌ها را با پیشینیان و شاعران عصرهای بعد، تا به امروز، حتی مقایسه کرد.
حافظ در عصر ایلخانیان می‌زیست. به همین دلیل با شاهان متعصب و ظالم برخورد داشت. همین موضوع، علاوه بر مباحث عرفانی، به اشعار او رنگ و بویی اجتماعی و سیاسی داده است.
لقب حافظ خواجه‌شمس‌الدین شد، زیرا او به علوم قرآن تسلط داشت و سوره‌ها را از حفظ می‌خواند و در شعرهایش از اصطلاحات و علوم قرآنی استفاده می‌کرد.
در روز 20 مهر دوستداران حافظ و استادان برجسته ادبیات به آرامگاه او در حافظیه شیراز می‌روند و محفلی برای حافظ‌خوانی و سخنرانی‌هایی در این حوزه برگزار می‌کنند.