زیارت، نام یکی از روستاهای شهر بوشهر است؛ روستایی با مردمی مهمان‌نواز و خونگرم. بیشتر اهالی این روستا در نخلستان‌های خرما کار می‌کنند و زحمت می‌کشند.
- دانیال طلایی در کارهای نخلستان به پدرش کمک می‌کند. او با بیل کوچکش خاک را جابه‌جا می‌کند.
- او با کمک پدرش برگ‌های درخت خرما را تا آنجا که می‌تواند هرس می‌کند. به این برگ‌ها پیش می‌گویند. بعضی از روستاییان با پیش نوعی فرش به نام تَـک و نوعی کیسه به نام بَـل می‌بافند.
- دانیال داس در دست می‌گیرد و خوشه‌های خرما را، که به آن‌ها پَنگ می‌گویند، می‌چیند. میوه‌های کال یا نارَس خرما، پَهَـک نامیده می‌شوند.
- پارسا سعیدی، در کنار درس‌‌خواندن، به مادرش هم کمک می‌کند. مادر او محصولات خانگی مثل لواشک، ترشی، مربّا و...، درست می‌کند و می‌فروشد.
پارسا، سیب‌های شسته‌شده را خرد می‌کند و هسته‌های آن‌ها را درمی‌آورد تا مادرش با آن‌ها لواشک‌هایی خوش‌مزّه درست کند.
مردم روستای زیارت محصولات خانگی آن‌ها را می‌خرند. اهالی روستاهای اطراف و شهرهای دیگر هم گاهی این محصولات را سفارش می‌دهند.