مثل یک پروانه

مثل یک پروانه (به یاد شهید محمّد حسین فهمیده)

محبوبه صمصام شریعت

سنّ او کم بود، امّا

قلب او مانند دریا

رفت زیر تانک دشمن

با شجاعت، بی‌محابا

در وجودش موج می‌زد

عشق و غیرت، مهربانی

درس زیبایی به ما داد

با گذشت و جان‌فشانی

خانه‌ی دنیا برایش

جای تنگی بود انگار

آسمان شد خانه‌ی او

نام او سرخطّ اخبار

مثل یک پروانه پر زد

در دلش لبّیک را خواند

نوجوانی قهرمان بود

رفت امّا یاد او ماند

با فداکاری و ایثار

شد تمام عمر الگو

هم دلش دریایی و هم

واقعاً فهمیده بود او

کتاب

فاطمه نظری

ای کبوتر سپید کاغذی

روی دست‌های من نشسته‌ای

راه غصه‌های ناتمام را

رو به قلب من همیشه بسته‌ای

چشم‌های تو پر از سرود و شعر

قصه‌ات قشنگ و خوب و خواندنی

مثل آرزو، شبیه خاطره

حرف‌هات تا همیشه ماندنی

هدیه می‌کنی به قلب ساده‌ام

نور و روشنی و مهر و آفتاب

با تو می‌دوم به باغ‌های سبز

می‌دهی به من ستاره و شهاب

حرف‌های خوب‌خوب می‌زنی

توی چشم تو پر از هزار راز

من پرنده‌ای سپید می‌شوم

بال‌های تو که می‌شوند باز

رود باش

عبدالرضا صمدی

رود باش

از فراز صخره‌ها

از میان درّه‌ها

عبور کن

سنگ‌ها

گرچه در مسیرت

ایستاده‌اند،

ریگزارها

پیش پای تو

دام‌ها نهاده‌اند،

تو ولی

بگذر از مسیر سخت

دل ببند

به باغ و بیشه و درخت

قله

سیداحمد میرزاده

من جمعه‌ی پیش

تنهای تنها

از پای یک کوه

رفتم به بالا

رفتم ولی سخت

کُند و به‌نرمی

با ‌کوله پشتی!

با کفش چرمی!

هر لحظه می‌خورد

سنگی به پایم

شد پاره‌پاره

آن کفش‌هایم

با آنکه خیلی

سختی کشیدم

امّا به قلّه

آخر رسیدم

رفتن به قلّه

کاریست ساده

وقتی که در دل

 باشد اراده

نگاه تازه

مرضیه تاجری

بخند، خنده قشنگ است

بخند غنچه‌ی زیبا

چه دلنشین و چه عالیست

نگاه تازه به دنیا

جهان، بزرگ و عمیق است

همیشه شاد و رها باش

بخواه غصه بمیرد

بدون حسرت و ای‌کاش

به هم‌کلاسی‌ات امروز

بده امید و محبّت

چه صبح رنگی و خوبیست

برای شادی و صحبت