امسال نیز در صدد اجرای طرح بوم (برنامه ویژه مدرسه) بودیم. از شهریور کارهای مقدماتی را انجام دادیم؛ نیازسنجی و جلسه و جمع‌بندی نقطه‌نظرات. یکی از موضوعاتی که به انحای گوناگون از مدرسه مطالبه شده بود، مدیریت مسائل مالی بود. واقعیت این بود که مسائل اقتصادی برای دانشآموزان و خانواده‌ها بسیار مهم شده بودند و این دور از ذهن نبود. در چندین جلسه با شورای مدرسه و شورای دبیران تبادل‌نظر کردیم، چون ورود به این قبیل مسائل و آموزش آن، همان‌قدر که ضروری است، اگر درست آموزش داده نشود، می‌تواند آسیب‌زا باشد. پس از بررسی‌های کارشناسی تصمیم گرفتیم که در کلاس‌های بوم، اول از همه از ضرورت کسب معاش حلال آغاز کنیم. برای تکیه و تأکید بر حلال‌بودن کسب در شروع این آموزش بسیار مهم می‌نمود از جایگاه کسب معاش حلال در دین و جامعه صحبت شود. سپس موضوع مهم بازاریابی مورد توجه قرار گیرد. بچه‌ها باید بدانند می‌خواهند چه کاری را تولید کنند، توانایی‌شان تا چه حد است و از همه مهم‌تر، آیا کار ارائه‌شده بازار فروش خوبی دارد؟ و یاد بگیرند متناسب با نیاز جامعه کوچک مدرسه، خانواده و فامیل دست به تولید بزنند.
در طول این دوران که بر کلاس‌ها نظارت داشتم، بارها شاهد بودم بچه‌ها برای تولید دست‌ساخته‌هایشان خط عوض می‌کردند. بعضی که می‌خواستند لیف ببافند، بعد از بررسی بازار هدف می‌گفتند این کار درآمدزا نیست. باید برویم سراغ مواد غذایی. برای مثال سبزی‌های خشک آماده تهیه کنیم یا مربا آماده کنیم. بعضی می‌خواستند وسایل تزئینی آماده کنند. بعد از گذشت مراحل آماده‌سازی و تعیین قیمت تمام‌شده، با آموزش‌های موجود در کلاس درس با بچه‌ها جلسه گذاشتم و به آن‌ها گفتم حیاط مدرسه در اختیار شماست. حالا هر وقت صلاح می‌دانید، بازارچه را برپا کنید و یادتان باشد، هر کار تبلیغی، دعوت‌نامه و هزینه‌هایش به عهده شخص فروشنده است. طبق قرارداد دو درصد از درآمدتان را که باید برای اجاره فضا در نظر می‌گرفتید، به تهیه نوشت‌افزار برای دانشآموزان بی‌بضاعت اختصاص دهید.
در این روزها رشد و بالندگی و نشاط عجیبی در دانشآموزان می‌دیدم. مدرسه دست‌های پدرانه‌اش را برای رشد فرزندانش باز کرده بود و دختران عزیزمان در حال یادگیری پرواز بودند. در آن روزها بزرگ‌شدن بچه‌ها را شاهد بودم. بعد از برپایی بازارچه و اتمام کار، با بچه‌ها جلسه گذاشتم ببینم نتیجه کار را چگونه دیدند. دانشآموزان مطالب جالبی را مطرح می‌کردند. اینکه چقدر برنامه‌ریزی در کار خوب است؟ چقدر کسب درآمد حلال کاری سخت و شیرین نیست؟ از این به بعد بیشتر پس‌انداز می‌کنیم و بیشتر قدر داشته‌هایمان را می‌دانیم. از همه مهم‌تر، چقدر مدرسه در طول دوران آموزش مهارت اقتصادی خوب و شاد بود؟ این نکته برای من مدیر بسیار مهم بود که دانشآموزان ما چقدر نیازمند کسب مهارت‌های زندگی هستند و چه فرصت مناسبی است که بچه‌ها اعتماد صدچندان نسبت به مدرسه پیدا کنند. چون مدرسه بهترین جایگاه رشد برای دانشآموزان است.