وقتی حرف دید و بازدید عید میشود، تو جزو کدام دسته از بچّه‌هایی؟ از آن بچّه‌هایی هستی که چون در مهمانی‌های عید حوصله‌شان سر می‌رود و باید بیش از حد مؤدّب باشند، از دید و بازدید عید بدشان می‌آید؟ یا جزو بچّه‌هایی هستی که چون در مهمانی به آن‌ها خوش می‌گذرد و رعایت ادب در جمع برایشان آسان است، عاشق دید و بازدید عید‌ند. اگر از دسته‌ی دوّمی، احتمالاً این مطلب زیاد به کارَت نمی‌آید. ولی خواندنش هم ضرری ندارد. امّا اگر از دسته‌ی اوّل هستی، حتماً و حتماً این مطلب را بخوان. شاید امسال برای اوّلین بار از مهمانی‌های عید خوشت آمد.
برای دید و بازدید برنامه داشته باش
مسابقه‌ی تلویزیونی «خانه‌ی ما» را دیده‌ای؟ در هر قسمت از این مسابقه، یک خانواده باید چند خانواده‌ی دیگر را به مهمانی دعوت و برای مهمان‌هایش سرگرمی و هدیه آماده کند. شما هم وقتی میزبان یک مهمانی هستید، می‌توانید در فکر آماده‌کردن یک سرگرمی مناسب برای مهمانی‌تان باشید. فکر این کار را با پدر و مادر در میان بگذار و آن را همگی در مهمانی اجرا کنید. بازی‌هایی مثل اسم و فامیل، بیست‌سؤالی و نمایش ایمایی(پانتومیم) همیشه جذّاب هستند. اگر دوست داشتی می‌توانی از قبل یک هدیه‌ی کوچک و ارزان‌قیمت مثل کاردستی درست کنی و به عنوان عیدی به همسنّ و سال‌هایت بدهی. اگر هم شما مهمان هستید، می‌توانی با هماهنگی با پدر و مادر، یک بازی سرگرم‌کننده به میزبان پیشنهاد بدهید. احتمالاً آن‌ها هم از مهمانی‌های تکراری خسته شده‌اند و از این پیشنهاد استقبال می‌کنند.
همسنّ و سال‌هایت را در مهمانی شناسایی کن
اگر مورد شماره‌ی 1 جواب نداد و پدر و مادرت یا میزبانتان از بازی گروهی استقبال نکردند، باید به فکر بازی با همسنّ و سال‌های خودت باشی. اگر مهمانی قصد دارد برای اوّلین بار به خانه‌ی شما بیاید، از پدر و مادرت بپرس آیا فرزند همسنّ و سال تو دارند؟ اگر داشتند، با او درباره‌ی سالی که گذشت حرف بزن. می‌توانید یک سرگرمی دو یا چندنفره مثل بازی فکری انجام دهید.
به صحبت بزرگ‌ترها جور دیگری گوش بده
اگر مورد شماره‌ی 2 بی‌نتیجه بود و همسنّ و سالی در مهمانی نداشتی، کارَت کمی سخت میشود. اگر میزبان هستید حتماً به پدر و مادر در پذیرایی‌کردن کمک کن. امّا اگر مهمانید، تو باید کنار بزرگ‌ترها بنشینی و به صحبتشان گوش بدهی. می‌دانم این کار حوصله‌ات را سر می‌برد. امّا اگر جور دیگری به حرف بزرگ‌ترها گوش بدهی، شاید حوصله‌ات کمتر سر برود. مثلاً فکر کن داری به یک قصّه گوش می‌دهی. قصّه‌ی پدربزرگ از رسم و رسوم عیدهای قدیم، قصّه‌ی خاطرات شوهرعمّه، و ... . اگر این‌طور فکر کنی، شاید بتوانی قصّه‌ی خودت را انتخاب کنی. مثلاً از مادربزرگ بخواهی از چهارشنبه‌سوری‌های قدیم بگوید یا از شوهرخاله‌ات که (مثلاً) معلّم است، بخواهی یک خاطره‌ی بامزّه از دانش‌آموزانش تعریف کند.
سلام و احوال‌پرسی یادت نره
شاید به نظرت سلام و احوال‌پرسی‌های اوّل و خداحافظی‌های آخر دید و بازدیدها بیش از حد تکراری و طولانی باشند. امّا فراموش نکن که در فرهنگ ما، همه‌ی این کارها نشانه‌ی احترام به دیگران است. تو با رعایت‌کردن این آداب، به دیگران نشان می‌دهی که برایت قابل‌احترام‌اند. آن‌ها هم با رعایت همین آداب، احترامشان به تو را نشان می‌دهند.
تعارف و تشکّر را فراموش نکن
شاید با سلام و احوال‌پرسی‌های دید و بازدیدهای عید مشکلی نداشته باشی، امّا تعارف‌کردن میوه و آجیل برایت خیلی بی‌معنا باشد. یادت نرود که تعارف‌کردن هم در فرهنگ ما نشانه‌ی احترام است. با گفتن جمله‌ی ساده‌ای مثل «بفرمایید میوه»، حسّ احترام را به دیگران منتقل می‌کنیم. اگر مهمان هستی، تشکّر‌کردن خیلی مهم است. خیلی از خانواده‌ها مهمانی‌ها را با زحمت و به‌سختی ترتیب می‌دهند تا ساعت‌هایی به همگی خوش بگذرد. وقتی یک شکلاتِ هرچند کوچک برمی‌داری و می‌گویی «متشکّرم»، یعنی از میزبان برای زحمت‌هایی که کشیده است، تشکّر می‌کنی. تشکّر کردن فقط موقع برداشتن شکلات، آجیل، میوه، غذا، و گرفتن عیدی نیست. هر کاری که میزبان برای خوش‌حال‌تر شدن مهمان انجام دهد (مثل اجرای یک سرگرمی) جای تشکّر دارد.