درست سه ماه پیش تو قدم در این راه گذاشته‌ای. ازهمان اول خوب می‌دانستی راه سخت و پرفرازونشیبی پیش رو داری. مثل کوه‌نوردی آگاه و با تجربه از ابتدا عزمت را جزم کردی تا آهسته و آرام با قدم‌های محکم راه بروی و سربالایی‌ها و سرازیری‌ها را طی کنی.
تو سال‌ها در این راه تجربه کسب کرده‌ای. تو نوجوان آگاه و با استقامتی هستی و از آن‌هایی نیستی که بین راه کنار می‌کشند. حالا به نیمه راه نزدیک شده‌ای و خود را برای ارزشیابی نوبت اول آماده می‌کنی. پستی و بلندی‌ها همیشه در همه راه‌ها هستند؛ چه راه تحصیل باشد چه راه زندگی یا راه مبارزه با دشمنان انقلاب اسلامی. اما در این بین یک چیز ثابت است و آن هم راهی است که باید طی کرد تا به قله رسید. قطعاً تو رهگذر چابک و عاقل و آماده و باهوش این راه هستی. با توکل به خدا و با راهنمایی معلمین مهربان، هوشیارانه و بادقت مراقب سنگلاخ‌ها و دره‌های عمیق باش.
خدای مهربان در سوره مبارکه «الشرح»، آیه 5 می‌فرماید: «پس از دشواری آسانی است»1.
آری آن زمان که به قله رسیدی از آن بالا همه چیز را زیر پای خودخواهی یافت و خواهی دید سختی‌ها چه ناچیز و کوچک به چشم می‌آیند. تمام مراحل زندگی همین است! باور دارم تو رهگذر پرانرژی این راهی؛ راه تحصیل، راه زندگی، راه سرافرازی ایران اسلامی!
پی‌نوشت
1. فان مع‌العسر یسرا