1. اوّلیـن روزهـای دفاع مقدس بـود*. دشمـن می‌دانست که ما هیچ موشکی نداریم که بخواهیم با پرتاب آن‌ها از خودمان دفاع کنیم. هیچ کشوری هم حاضر نشد برای این کار به ما موشک بدهد.
2. چهار سال بعد، رزمنده‌ی جوانی به نام «حسن طهرانی‌مقدّم» توانست هشت موشک برای ایران تهیه کند. این بار، ما جواب موشک‌های دشمن را دادیم وشش موشک به پالایشگاه و مناطق نظامی دشمن پرتاب کردیم. آقای طهرانی‌مقدّم، کار جالبی انجام داد؛ او دو موشک را نگه داشت و بعد از مدّت کوتاهی، جوانان هم‌وطن ما از روی همان دو موشک، موشک‌های دیگری هم ساختند.
3. بعد از جنگ تحمیلی، موشک‌های بسیار قوی‌تر و پیشرفته‌تری ساخته شد. بعضی از آن‌ها را می‌شد به فضا فرستاد، تا در هنگام بازگشتشان به زمین، به هدف بخورند. آقای طهرانی‌مقدّم شهید شد. امّا همکاران با وفای او، مسیر پیشرفت را ادامه دادند.
4. مدّت‌ها بعد، دانشمندان باهوش ایرانی توانستند موشک فضاپیما بسازند؛ موشکی که می‌توانست با خودش ماهواره یا چـند موجـود زنده‌ی کوچک را به فضا ببرد. ساخت موشک فضاپیما موفّقیت خیلی بزرگی برای کشور ما بود.
5. در حال حاضر، دانشمندان ما در تلاش‌اند که بتوانند خودشان فضانورد به فضا بفرستند. این اتّفاق حتماً رخ خواهد داد و در آینده، روزی خواهد رسید که یکی از شما دانش‌آموزان باهوش ایرانی، به اوّلین دانشمند فضانورد ایران تبدیل شود.
*31 شهریور سال 1359، آغاز جنگ تحمیلی.