به نظر شما، به جز فوتبال، هندبال، والیبال و بسکتبال، چه بازیهای دیگری با توپ میتوان انجام داد؟
بازی امروز یکی از بازیهای توپّی است. این بازی به شرکتکنندگان زیادی نیاز ندارد. حتّی با سه نفر هم میتوان بازی کرد. امّا چگونه؟ با بازی«دستشدِه!»
اگر تعدادتان کم باشد، میتوانید بازی را در محیطی کوچک هم انجام دهید. امّا اگر تعدادتان زیاد شد، بهتر است بازی را به مکانی بزرگتر ببرید. مثلاً حیاط مدرسه یا پارک جای مناسبی است. برای شروع، باید دو نفر در دو طرف زمین بایستند و سعی کنند توپ را با دست به همدیگر پاس بدهند. نفر سوّم باید به دنبال توپ برود و تلاش کند توپ را از دو نفر دیگر بگیرد. اگر او توانست توپ را بگیرد، میتواند جای کسی بازی کند که توپ را از دست داد. همان نفری که توپ را از دست داده، حالا باید برای گرفتن آن تلاش کند.
سعی کنید تا میتوانید سریع بازی کنید و برای پاسدادن، زیاد معطّل نکنید تا سرعت بازی کم نشود.
هرچه تعدادتان بیشتر شود، بازی جذّابتر میشود.
اگر چهار نفر باشید، میتوانید بازی را به دو شکل برگزار کنید:
- در روش اوّل، سه نفرتان در سه گوشهی حیاط قرار بگیرند و توپ را با دست به هم پاس بدهند و نفر چهارم تلاش کند که توپ را از آنها بگیرد.
- روش دوّم و سختتر آن است که دو نفر توپ را به هم پاس بدهند و دو نفر دیگر تلاش کنند توپ را از دست آن دو نفر بگیرند.
حالا فرض کنید تعدادتان خیلی بیشتر است. مثلاً تمام اعضای کلاستان میخواهند در این بازی شرکت کنند. در این صورت، نیمی از شما باید توپ را به همدیگر پاس بدهند و نیمی دیگر تلاش کنند توپ را از آنها بگیرند. این کار نیاز به همکاری فراوانی دارد؛ چه برای پاسدادن توپ و چه برای گرفتن آن.
هرقدر زمان بازی یا سرعت پاسکاری بیشتر شود، لازم است با سرعت بیشتری به دنبال توپ بدوید و به این ترتیب، بعد از مدّتی حسابی به نفسنفس میافتید.
انجام همیشگی این نوع بازیها، هم قدرت دویدنتان و هم مهارتتان در بازی با توپ و پاسکاری را بیشتر میکند؛ این بازی، تمرینی مناسب برای کسانی است که میخواهند بسکتبال یا هندبال بازی کنند.
فوتبالیستها همین تمرین را با پا انجام میدهند. آنها توپ را با پا به هم پاس میدهند و گاهی اوقات، به محض رسیدن توپ، مجبورند آن را به همتیمی خود بفرستند.
در فوتبال، پاسکاری بسیار اهمّیّت دارد. پس اگر خواستید روزی فوتبالیست بزرگی شوید، حتماً این تمرین را زیاد انجام دهید.