شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳

مقالات

هرمزگان؛ بهشت خلیج فارس

  فایلهای مرتبط
هرمزگان؛ بهشت خلیج فارس
کمتر استانی در ایران مانند «هرمزگان» درگیر دریا و امواجش است. هرمزگان استانی باریک و کشیده است که مانند یک پرنده دو بالش را یکی بر ساحل‌های خلیج فارس و دیگری را بر دریای عمان پهن کرده ‌است. شهر و روستاهای هرمزگان یا بر ساحل دریا نشسته‌اند یا به‌خاطر پهنای کم استان، در فاصله نزدیکی از دریا قرار دارند و به‌راحتی می‌توان اثرات امواج دریا را در هر جا دید؛ در شغل و زندگی، در خوراک و پوشاک، و در فرهنگ و هنر مردم.

هرمزگانی بی‌دریا قابل تصور نیست و خلیج فارس و دریای عمان بی‌هرمزگان چیز بزرگی را کم دارد. هرمزگان یک جاده ساحلی دارد که می‌توان روی آن راند و یکی‌یکی ساحل‌ها و شهرهای زیبای استان را دید. ساحل‌هایی که نه تنها هیچ‌کدام شبیه دیگری نیست، بلکه نمونه‌‌ا‌ش را در هیچ جای دیگری نمی‌توان یافت. با ما هم‌سفر شوید برای دیدن بخشی از زیبایی‌های این استان.

 

خلیج نایبند؛ متنوع و زیبا

اگر خوش‌شانس باشید، در ساحل «نایبند» می‌توانید منتظر چنین صحنه‌های جذابی باشید. آفتاب که از خط ساحلی نایبند بالا می‌آید، کم‌کم سروکله اسب‌ها، بزها، روباه‌ها، لاک‌پشت‌ها و پرندگان پیدا می‌شود. هم‌نشینی خلیج با پارک ملی نایبند باعث شده است، گردشگران بتوانند انواع حیوانات را در این ساحل بینند. همین ویژگی در کنار تنوع شکل ساحل، ‌خلیج نایبند را به یکی از جذاب‌ترین ساحل‌های هرمزگان تبدیل کرده ‌است. در خط ساحلی نایبند می‌توان ساحل‌های شنی،‌ مرجانی و صخره‌ای را در کنار هم تجربه کرد.

 

ساحل مُکَسَر؛ با چشم‌اندازی فرازمینی

سنگ سخت‌تر است یا آب؟ ساحل مُکَسَر، نزدیک روستای «مُقام»، پاسخ خوبی‌ است برای این سؤال. موج‌های خلیج فارس در مُکسر سال‌هاست مشغول فرسودن و شکل‌دادن به ساحل سنگی هستند. سعی و تلاش آب‌های خلیج فارس حالا بعد از گذشت هزاران سال مجموعه‌ای زیبا از حجم‌های سنگی‌ به‌وجود آورده است که هر کدام مانند یک مجسمه هنرمندانه به نظر می‌رسند. بدون شک مکسر با چشم‌اندازها و حال‌وهوای فرازمینی‌اش یکی از عجیب‌ترین و منحصربه‌فردترین ساحل‌های ایران است.

 

بندر کنگ؛ شهر لَنج‌سازان و لَنج بازان

هزاران سال است که هرمزگانی‌ها لنج می‌سازند و با آن‌ها به آب می‌زنند تا سهمشان را از دریا بردارند و سر سفره ببرند. دریا با مردم استان همیشه گشاده‌دست بوده‌است؛ چه برای ماهیگیرانی که چشم به دریا و ماهی‌هایش داشته‌اند و چه برای تاجرانی که کالاهای تجاری‌شان را بار لنج کرده‌اند و با هزار امید و آرزو سوار بر امواج شده‌اند. با وجود اینکه مدت‌هاست کشتی‌هایی از جنس شیشه (فایبرگلاسی) به میدان آمده‌اند، اما برخی ناخداها هنوز به کشتی‌های چوبی وفادارند. هنوز هم اگر سری به بندر «کنگ» یا بندر «لافت» بزنید، در کارگاه‌های لنج‌سازی کارگرانی را مشغول ساخت لنج‌های چوبی می‌بینید.

 

قشم؛ بزرگ‌ترین جزیره

استان هرمزگان به تنهایی 14 جزیره دارد که بزرگترینشان قشم است. قشم 125 کیلومتر طول دارد و آن‌قدر به جاده ساحلی نزدیک است که می‌توان سوار بر خودرو و در حال راندن در جاده، آن را تماشاکرد. جزیره پر از دیدنی‌های طبیعی و تاریخی و شهر و روستاهای ریز و درشت است. از جمله همین بندر لافت که قدیمی‌ترین شهر جزیره است. مردم لافت در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که با بادگیر خنک می‌شوند. بادگیرهایی که برای صید بادهای خنک ساحلی دهانشان را رو به دریا باز کرده‌اند.

 

هرمز؛ نگین رنگارنگ

خیلی‌ها جزیره «هرمز» را نگین خلیج‌فارس می‌دانند. شاید شما هم اگر پا به جزیره بگذارید با آن‌ها هم‌عقیده شوید. جزیره هرمز با خاک رنگارنگ، به ویژه سرخ رنگش که نتیجه وجود اکسیدهای فلزی در آن است، شناخته می‌شود. اما جزیره چیزهای بیشتری برای علاقه‌مندانش کنار گذاشته‌است. الهه نمک، دره رنگین‌کمان، ساحل سرخ و نقره‌ای، دره مجسمه‌ها، ساحل‌های صخره‌ای و جنگل حرا، تنها بخشی از داشته‌های جزیره هستند. «کیش»، «لاوان»، «لارک»، «ابوموسی»، «تنب بزرگ»، «تنب کوچک» و «هنگام» بعضی از جزیره‌های استان هرمزگان هستند.


۱۲۸
کلیدواژه (keyword): رشد نوجوان، ایران من، استان هرمزگان، بهشت خلیج فارس، خلیج نایبند، ساحل مکسر،محمدمهدی بهمنی
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.