من هیچ وقت دورهای را به اندازه دوره نوجوانی دوست نداشتهام؛ حتی دوره کودکی، جوانی یا ... شاید به خاطر اینکه نوجوانی ساده، صمیمی و پر از شور و حال است. به قول خودمان پر از هیجان و رفتارهای غیرقابل پیشبینی است. من عاشق این روحیه بینظیر نوجوانی هستم. خلاصه نوجوانی دورهای دوستداشتنی است؛ دوستداشتنیتر از همه دورهها.
راستش در همین جا بهتر است اعتراف کنم، من دوست دارم حرفهای تو را از همه جدیتر بگیرم، دوست واقعی تو بشوم، حرفهایت را با صبوری بشنوم، و مسئلههایت را بدانم تا برای آنها راه حل پیدا کنم؛ تا از این طریق بتوانم خدمت کوچکی به توکرده باشم.
من خیلی دوست دارم به رنگ همه نوجوانان باشم تا همه نوجوانان مرا از خودشان بدانند. حتی اگر مرا به دوستانت معرفی نکنی یا روزهایی به من کممحلی کنی، من هرگز تو را رها نمیکنم. باز با تو دوست خواهم بود. من دوست دارم صدای تو، و چشم و گوش تو باشم. اصلاً من دوست دارم خود خود تو باشم!
روز نوجوان و روز دانشآموز را به تو و خودم تبریک میگویم. خوشا به حال تو و به حال من که در سینه یک قلب مهربان و پرحرارت نوجوانی داریم. آرزو میکنم همیشه قلبت پرتپش باشد!
جا دارد در این ماه که روز دانشآموز در آن قرار دارد، یادی کنیم از ۱۱ هزار شهید دانشآموز غزه، دانشآموزانی که سال گذشته درست در همین روزها در حیاط مدرسه با شور و حال با دوستان مشغول بازی بودند، ولی دشمن بیرحم و خون آشام صهیونیستی خانه و مدرسه آنها را بیرحمانه موشکباران کرد و آنها را از ما گرفت. حالا روح پاکشان در آسمانها در بهشت جاویدان با فرشتهها همنشین است. روحشان شاد باد!