خانم پوشاک مشهد

هر کدام از ما می توانیم به یک کارآفرین تبدیل شویم، به شرطی که خودمان بخواهیم و انجامش دهیم. فکر می کنم نوآفرین این شماره از مجله، برای هنرجویان رشته طراحی دوخت جالب باشد که چطور یک بانوی خیاط می تواند یک کارآفرین موفق و خیر شود. استعداد و توانمندی زهره صداقت در خیاطی و مدیریت، او را به بانوی نخبه کارآفرینی در صنعت نساجی و پوشاک تبدیل کرده است.

پشتوانه ای هم در کار نبوده و خودش از صفر، بی هیچ پشتوانه مالی، کارش را از تک دوزی های زنانه شروع کرده است، اما پس از مدتی احساس درونی اش او را وادار می کند که کارهای جزئی را رها کند و کارگاه خیاطی راه بیندازد. اینجا همان نقطه ای است که یک نفر تصمیم می گیرد و انجامش می دهد و فکر محدودیت ها را کنار می گذارد، چون برکت با خداست.

بعد از مدتی تلاش، برای تولید لباس های مرغوب و باکیفیت زنانه و مردانه، بنکداران زیادی را به خرید محصولاتش ترغیب می کند تا جایی که محصولاتش به طور غیرمستقیم و توسط همین بنکداران، به کشورهای عربی و آسیای شرقی هم صادر می شوند و همین هم نام او را به عنوان تولیدکننده لباس باکیفیت بر سر زبان ها می اندازد. حتما هر کسب وکاری برای توسعه و بزرگ‌ترشدنش به نیروی کار نیاز دارد و هر کارآفرینی این نیاز خودش را از طریق برطرف می کند. خانم صداقت هم یک راه حل دشوار اما پربرکت را انتخاب می کند.

مدتی بعد او زنان سرپرست خانواری را که مؤسسه های خیریه و نهادهای دولتی معرفی کرده بودند، آموزش می دهد. در همان دوره آموزش به زنان سرپرست خانوار محلات اطراف شهر، در ذهنش جرقه می خورد که آن ها نیز باید همانند خودش روی پای خود بایستند. خانم صداقت متولد مشهد و 57 ساله، که دیپلم طراحی دوخت گرفته و بعد از آن در رشته مدیریت هم تحصیل کرده است، حالا یک کارآفرین است با حدود 250 نیروی کار مستقیم و غیرمستقیم. خیلی از نیروهایش با چرخ خیاطی ای که او برایشان تهیه کرده است، در خانه کار می کنند. شش سال پیش، کارگاه اصلی و مرکزی اش را در محله پورسینای مشهد راه اندازی می کند. «صداقت » با احداث کارگاه، نه تنها هنر خیاطی را به بانوان این محله به طور رایگان می آموزد بلکه با شیوه ای جدید کار می آفریند. او با هزینه شخصی اش برای آن ها چرخ خیاطی می خرد و سپس سفارش کار می دهد. او حالا با این نوع کارآفرینی مدرن و حساب شده، حدود 40 چرخ خیاطی برای اهالی محل تهیه کرده است و برای ده ها بانو، با سفارش دهی دوخت لباس کار و ملزومات بیمارستانی و لباس مدرسه و... شغل و درآمد ایجاد کرده است. این کارآفرینی خانگی، خودش از بهترین روش های ایجاد شغل و کارآفرینی در کشورهای پیشرفته است که خانم صداقت در کسب وکار خودش از این شیوه بهره می برد.

خودش اعتقاد دارد، در مسیر استعداد و علاقه اش قرار گرفته است. او می گوید: «هرکسی استعدادی دارد. استعداد و علاقه من هم در خیاطی است که خیلی زود در جوانی آن را کشف کردم. دیپلم خیاطی درجه یک گرفتم. سپس با تک دوزی و همکاری با تولیدی ها شروع کردم و کم کم کارم را گسترش دادم. با خودم گفتم، چرا کارگاه تولیدی نداشته باشم. در سال ۱۳۶۶ هفت هزار تومان پول قرض گرفتم و یک کارگاه تولیدی راه انداختم. »

همه می دانیم، فقط داشتن علاقه دلیل موفقیت نیست. خیلی از ما به کارهای متعددی علاقه داشتیم که الان در زندگی مانهیچ خبری از آن ها نیست، چون علاقه، تلاش کردن هم لازم دارد و زحمت و سختی کشیدن می خواهد. خانم صداقت هم همین را تأیید می کند که: «استعداد و علاقه لازم است، اما کافی نیست. من زحمت زیادی کشیدم تا به این مرحله رسیدم. با دست خالی و از صفر شروع کردم. هر روز تلاشم چند برابر روز قبل بود. روزانه به طور مفید ۱۲ ساعت کار می کردم؛ کار من با برنامه و حساب بود و از لحظه لحظه اش استفاده می کردم.

از فرصت هایی هم که در مسیرم قرار می گرفتند، نهایت استفاده را می بردم.

به عنوان مثال، در سال ۱۳۸۴ شرکتی ژاپنی در مشهد دوره های مدیریت تولید پوشاک برگزار کرد. در این کارگاه، هنرجویان قدَرَی حضور داشتند تا نحوه رقابت در زمینه حرفه خود را در عرصه جهانی یاد بگیرند.

در این دوره فشرده 400 نفر شرکت کردند و درنهایت 30 آقا و من، به عنوان تنها خانم، توانستیم دیپلم مدیریت تولید پوشاک را از کشور ژاپن دریافت کنیم.»

رمز موفقیت خانم صداقت در کارشان، در اسم خودشان نهفته است؛ یعنی صداقت با مشتری. او کارهایش را با کیفیت تحویل می دهد و اگر مشکلی داشته باشد، آن ها ر تضمین و ایرادهایش را برطرف می کند. کسی که سی و چند سال برای کارش تلاش می کند، حتما بارها زمین هم می خورد و مشکلاتی بر سر راهش سبز می شوند، اما خانم صداقت آن ها را مانند سکوی پرش می داند. این حرف ها را با عمل هم ثابت کرده است.

وقتی به راه اندازی یک کسب وکار فکر می کنید، اول از همه فکر اینکه چه کسی قرار است از شما حمایت کند، به ذهنتان می آید، اما بانوی کارآفرین ما با این شیوه مخالف است و می گوید: «شما اگر 100 سال دیگر هم بنشینید، کسی برایتان کاری انجام نمی دهد. با توکل به خدا و تلاش خودتان، از نو شروع کنید. منتظر هیچ کسی هم نباشید که انتظار حمایت، اشتباه محض است.»

این همان نقطه تصمیم گیری و خطرپذیری برای موفقیت خودتان و کشورتان است. خطرکردن و هیجان آن، اگر حساب شده باشد، خیلی هم خوب است. باید به خودمان جرئت دهیم و شروع کنیم. روزی و برکت را بالاسری می‌رساند.