بال پروانه چند گرم است؟! مثلاً اگر بال بزند، چقدر هوا را جابه‌جا می‌کند؟! این‌قدری هست که اگر بال زد، به حالت عاقل‌اندرسفیه نگاهش نکنیم و جمله معروف «خیلی تأثیرگذار بود» را نثارش نکنیم؟! اما حالا می‌خواهم شگفت‌زده‌تان کنم. نظریه‌ای وجود دارد که می‌گوید، بال‌زدن پروانه در این سر دنیا می‌تواند در آینده باعث طوفانی بزرگ در آن سر دنیا شود. معروف است به اثر پروانه‌ای. باورتان می‌شود؟
گاهی اوقات با خودم فکر می‌کنم، چقدر باور به اثر پروانه‌ای می‌تواند آدم را از جای خود تکان دهد و انگیزه او را به کار و دست‌به‌کارشدن زیادتر کند. راستش همه ما زمانی که می‌خواهیم کاری انجام دهیم، اولش فکر می‌کنیم خب، مگر من چقدر کار از دستم برمی‌آید؟ مگر من چقدر می‌توانم شرایط را تغییر دهم؟ چقدر کار من تأثیرگذار خواهد بود؟ همین دو سه سؤال ساده، این‌قدر روی مغزمان راه می‌رود تا دست آخر بی‌خیال از کنار تصمیم‌های خوبِ کوچک و بزرگ زندگی‌مان رد شویم.
مثل وقتی که در صف طولانی و خسته‌کننده نانوایی، به‌جای بد و بیراه گفتن و اعصاب همه را خردکردن، تصمیم می‌گیریم لبخند و نگاه محبت‌آمیز را فراموش نکنیم، اما یک‌دفعه با خودمان می‌گوییم «بابا بی‌خیال! مگر چقدر فرق می‌کند.» یا وقتی داخل کارگاه استاد می‌گوید اگر این فن را خوب یاد گرفتید، بعداً وضع اقتصاد مملکت را بهتر می‌کنید و کار باکیفیت تحویل مردم می‌دهید. بازهم علامت سؤال در ذهنتان روشن می‌شود که: من؟! مملکت؟! اقتصاد؟! حالا اگر من این اره‌مویی را خوب و درست در درست بگیرم و بچرخانم، چطور اقتصاد کشور می‌خواهد بهتر شود؟!
این سؤال‌ها به زمانی مربوط است که فکر کنید یک آدم از یک پروانه کوچک‌تر است!
آدم‌ها خیلی اثرگذارند. اگر با هم جمع شوند، اثرگذاری‌شان خیلی بیشتر هم خواهد شد. مثل مردم ایران که انقلاب بزرگ اسلامی ایران را رقم زدند؛ به‌قدری بزرگ بود که دنیا را هنوز که هنوز است، تحت‌تأثیر خود قرار داده است. مثل تصمیمی که جمعی از مردم دنیا گرفته‌اند تا کالاهای رژیم جنایتکار صهیونیستی را تحریم کنند و آن‌ها را نخرند تا کمر اقتصادشان را بشکنند. مثل اثری که هنرجوهای ایرانی می‌توانند بگذارند و طوری وضع اقتصادی ایران را خوب کنند که شبیه انقلاب اسلامی، شاخ زورگوها رو غارتگران دنیا را بشکنند.