میثاق نامه مدیر مدرسه

من برای اینکه مدیر و رهبر اثربخشی برای مدرسه‌ام باشم: نوآوری و کارآفرینی را تشویق می‌کنم. نسبت کارآیی به نوآوری را به‌درستی تشخیص می‌دهم. می‌دانم برای افزایش کارآیی مدرسه باید نوآوری کرد و به معلمان به مثابه دانشگران، دانش‌ورزان و کارآفرینان نگریست، نه کارمندانی سرسپرده. مدیری دو رگه هستم. هم به پیروزی می‌اندیشم و هم متوجهم که شکست نخورم. به مدرسه نگاهی پیرامونی و جامع دارم. به داشته‌هایم دل ‌بسته‌ام. مخالفت‌ها را برمی‌تابم و به همه فرصت می‌دهم حرف‌هایشان را به‌راحتی بزنند، چرا که معتقدم مخالفت‌ها باعث رشد و توسعه مدرسه می‌شود. بنابراین، به مخالفان سخت نمی‌گیرم و آنان را به‌خوبی می‌شناسم، زیرا در صورت سخت‌گیری، به منافق و افراد نقاب‌دار و دو چهره تبدیل می‌شوند و این برای مدرسه بسیار خطرناک است. نیک می‌دانم که داشتن صد نیروی مخالف بهتر از یک نیروی منافق و ریاکار است. ریاکار باعث لختگی سازمان مدرسه می‌شود. برعکس، مخالفان همچون تیله‌های داخل رنگ‌های افشانه‌ای (اسپری)، از لختگی مدرسه جلوگیری می‌کنند.

نگاه من نگاهی مثبت‌اندیش است. شوق تغییر دارم. وسعت اندیشه و نگاه دارم. همه کارکنان مدرسه خود را در آینه مدیریت خویش می‌بینم. احدی از مدرسه خود را در حاشیه نمی‌بینم. به فرهنگ سازمانی اهمیت می‌دهم. کاری می‌کنم همه افراد نسبت به مدرسه احساس تعلق کنند و منافع مدرسه را بر منافع خویش ترجیح دهند. از نظام پاداش مناسبی پیروی می‌کنم. به افرادی پاداش می‌دهم که سخت کار می‌کنند و نوآورند. کارآفرین‌اند و در اندیشه پیشرفت مدرسه و نیل آن به اهداف هستند، نه افرادی که سر‌و‌صدا می‌کنند و پرتلاش به نظر می‌رسند. به قوانین و مقررات و نظم و انضباط پایبندم و همه را بدان سفارش می‌کنم. خود عامل هستم. به آنچه می‌گویم عمل می‌کنم. دانای بدون عمل نیستم. در چهره کارکنانم چهره فرزندان، برادران و خواهرانم را می‌بینم. کمتر حرف می‌زنم و بیشتر عمل می‌کنم. از فناوری‌های جدید بهره می‌برم. در نوسازی ناوگان اداری کوشا هستم و به‌راحتی برای ارتقای سامانه ‌عامل مدرسه هزینه می‌کنم. مسئولیت‌پذیرم. شکست را ابتدا خود بر عهده می‌گیرم. دیگران را شماتت نمی‌کنم. فرصت اشتباه و جبران را به دیگران می‌دهم. از برخی اشتباهات دیگران اغماض می‌کنم. سکوت می‌کنم. بی‌‌دلیل برآشفته نمی‌شوم. نگرش مثبت را از طریق رفتار به دیگران منتقل می‌کنم. به تفاوت‌های ترجیحی و تشابه‌های تکمیلی پاداش می‌دهم.

در مراقبت و محاسبه نفس خویش می‌کوشم. می‌دانم که هر چه بیشتر از نفس خود مراقبت کنم، مدیری با بصیرت‌تر می‌شوم و حق را بهتر از باطل تمیز می‌دهم. به کسب علم، هنر و حرفه خویش توجه دارم. مطالعه هدفمند دارم. به انجام آگاهانه کارها معتقدم. تا به تشخیص درست نرسم، دست به اقدام نمی‌زنم. برای رسیدن به تشخیص درست، در عقل دیگران شریک می‌شوم. به مدیریت زمان آگاهم. زمان را به‌گونه‌ای مدیریت می‌کنم که فرصت اندیشیدن، تفریح و استراحت و سفر برای خود و خانواده خود فراهم کنم. به کار اعتیاد ندارم. زیباکارکردن را به سخت‌کارکردن ترجیح می‌دهم. می‌دانم در شرایط بحرانی و سخت چگونه اعتمادبه‌نفس داشته باشم و این اعتمادبه‌نفس را به دیگران منتقل کنم. خودشیفته نیستم، لذا کمتر دچار توهم و خطاهای هاله‌ای می‌شوم. بیشتر فکر می‌کنم. کمتر حرف می‌زنم. کمتر می‌خورم و بیشتر ورزش می‌کنم. به ‌سلامت جسم خود اهمیت می‌دهم. خودرأی و خودسر نیستم. ادب اداری را رعایت می‌کنم. خوش‌رو و بشاش هستم. صریح و صادق هستم. از دروغ و غیبت پرهیز می‌کنم. شیفته قدرت و مقام نیستم. منت نمی‌گذارم و دیگران را بی‌‌دلیل سرزنش نمی‌کنم. نصیحت‌کردن را دوست ندارم. تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی کاذب منافقانه ترجیح می‌دهم. افسوس حرف‌های نزده را به دلم نمی‌گذارم. بی‌‌دلیل به دیگران قول نمی‌دهم. چنانچه عهدی ببندم یا قولی بدهم، به آن پایبندم. رودربایستی ندارم. امانت‌دار راز دیگران هستم. خوب گوش می‌کنم و در هنگام گوش‌دادن نزاکت و آداب گوش‌دادن را رعایت می‌کنم. هر کس مرا نیک پندارد، گمانش را به دست می‌آورم. آرامش و صبوری را با رفتارم به زیردستانم منتقل می‌کنم. به توسعه و ترویج گفتمان معتقدم. رهبری را یک گفتمان می‌دانم. در سلام‌کردن پیشی می‌گیرم. قدرشناس زحمت دیگران هستم و به‌موقع و به‌جا از زحمت‌هایشان قدردانی می‌کنم و شهامت عذرخواهی دارم و آن را شجاعت و مهارت می‌دانم، نه حقارت.