اِبِل‌خان یک شتر جهانگرد مغولستانی است . او به‌تازگی بعد از گشت و‌گذر در افغانستان، از مرز شرقی ایران وارد استان خراسان جنوبی شده تا ایرانگردی کند و برای دوستانش عکس و فیلم و گزارش تهیه کند و بفرستد.
به‌به چه هوای گرم دل‌چسبی! چه کویر بکر و زیبایی! چه خاک نرم و داغی! آخیش! استخونام جون گرفتن! این خاک جون می‌ده برای مسابقه‌ی دوی شتری. فکر کنم هنوز پای هیچ بشری به این کویر بکر نرسیده!
اون دورها رو! چه دشت سرسبزی! نکنه دارم سَراب1 می‌بینم. امّا نه! بهتره نقشه رو ببینم. اوه، یک شهر تو همین نزدیکی‌هاس! ببینم اسمش چه بود؟ ط ب س؛ طبس.
بهتره عجله کنم. نه، اوّل یه عکس بگیرم، بعد!
عجب شهر زیبا و جالبیه! هنوز کلّی جاهای دیدنی دیگه داره که نرفته‌م. تازه، یه نوع از مرغوب‌ترین انواع خرما رو هم داره. چه سوغاتی بهتر از خرما؟
این شهر به نام «طبس گلشن» هم شناخته می‌شود.
1. سَراب خیال و تصویر آب یا آبادی در بیابان است.