از خانه‌تکانی جا نمانی

نمی‌دانم تا به حال سوار مترو شده‌ای یا نه! قطار وقتی به آخر خط می‌رسد، صدایی بلند از بلندگو می‌گوید: «مسافران محترم، ایستگاه پایانی است. لطفاً قطار را ترک کنید.» باورم نمی‌شود، یعنی به همین سرعت به ایستگاه دوازدهم سال شمسی رسیدیم؟! واقعاً زمان موضوع عجیبی است. انسان بعضی وقت‌ها حس می‌کند عقربه‌های ساعت با سرعت بیشتری در حال حرکت‌اند و بعضی وقت‌ها هم برعکس، انگار از حرکت ایستاده‌اند. نمی‌دانم چرا در مقابل یک چیز ثابت دو حس متفاوت داریم. شاید به تعداد و سرعت اتفاقات و حوادث و وقایع مربوط باشد! در این سال چنین حسی داشتم. چه اتفاق‌هایی که در دنیا به وقوع نپیوست! نقاب از چهره به‌ظاهر متمدنان کنار رفت. همه مردم دنیا فهمیدند رژیم صهیونیستی چه رژیم ضد انسانی و ضد بشریتی است.

بگذریم.

اسفند همیشه ماه خانه‌تکانی است. ماه تمیزکردن و ماه نونوارکردن خانه‌هاست. واقعاً به دور از تعصب باید بگویم، ما مردم ایران بهترین رسم‌ها را داریم. رسم‌هایی که از نیاکانمان به ما رسیده‌اند. مردم ما از بافرهنگ‌ترین و متمدن‌ترین مردمان دنیا بوده و هستند. خانه‌تکانی، نوروز، یلدا، روز طبیعت، سفره هفت‌سین؛ رسم‌هایی که هرساله در آدم‌ها انرژی و حس و حال خوبی به‌وجود می‌آورد. خانه‌تکانی واقعاً یکی از همان رسم‌های بی‌نظیر است. افراد خانه هر سال دست‌به‌دست هم می‌دهند و صفر تا صد خانه را از تمیزی برق می‌اندازند. حتماً تو هم در خانه‌تکانی شرکت می‌کنی و در این بین مهارت‌های مهمی را یاد می‌گیری.

امسال همگی باید بجنبیم و دست‌به‌کار شویم. زیرا امسال مهمان عزیزی داریم؛ مهمانی که خیلی زود خودش را به ماه اسفند می‌رساند. ماه زیبای رمضان را می‌گویم. با دهان روزه، خانه‌تکانی سخت است. پس قبل از دهه اول اسفند باید کار را انجام داد. البته امسال تلاقی مبارک و بامزه‌ای به وجود آمده است؛ تلاقی خانه‌تکانی روح و جسم را می‌گویم. اسفندماه خانه‌تکانی جسم و رمضان ماه خانه‌تکانی روح است. آری، ما می‌توانیم در ماه رمضان رفتارها و عادت‌های اضافه و مزاحم را از روحمان دور کنیم و روانمان را به آرامش برسانیم. می‌توانیم خودمان را به خدا نزدیک و نزدیک‌ترکنیم. امسال هم‌نشینی دو بهار را در کنار هم جشن می‌گیریم، به آن‌ها خوشامد می‌گوییم و از هر دو به‌خوبی و خیلی زیاد بهره‌مند می‌شویم.