همه والدین می‌خواهند به فرزندان خود کمک و برای دستیابی به برتری در مدرسه، آن‌ها را تشویق و حمایت کنند، اما غالباً نمی‌دانند چه کاری انجام دهند یا چگونه آن را انجام دهند.
در سلسله مطالبی که در این دوره از رشد مدیریت مدرسه خواهید خواند، به قلم دکتر رابرت رمزی، آموزشکار شناخته‌شده جهانی، مجموعه‌ای قدرتمند از ایده‌های آزمایش‌شده، برای کاربران، یعنی پدران و مادران، ارائه خواهد شد. هر ایده به فراخور موقعیت و ویژگی‌های کودکان، خانواده‌ها و مدرسه‌ها، می‌تواند موردپسند قرار گیرد و به والدین کمک کند پیشرفت تحصیلی فرزند خود را سرعت بخشند. در هر شماره نکته‌هایی را مطرح خواهیم کرد که در ابتدا امیدواریم مدیران مدرسه‌ای آن‌ها را بخوانند و آن‌گاه به نحو مقتضی و از طریق آموزش‌های خانواده در دسترس و مورداستفاده پدران و مادران قرار دهند. لازم به یادآوری است، همه مواردی که در متن اصلی آمده‌اند، در ترجمه ارائه نشده‌اند و برخی از آن‌ها به خاطر تفاوت‌های فرهنگی، حذف یا بومی شده‌اند.
1. موفقیت در مدرسه قابل یادگیری است. شما باید با این باور شروع کنید که همه دانش‌آموزان می‌توانند بهتر درس بخوانند، قدرت طبیعی خود را بیشتر حفظ کنند، نهاد مدرسه را به نفع خود به کار بگیرند و خود را در موقعیت موفق‌شدن قرار دهند. اگر شما و فرزندتان به این باور نرسید، موفقیت اتفاق نخواهد افتاد، و اگر باور داشته باشید، در مسیر موفقیت در مدرسه قرار گرفته‌اید. خواندن این نکات می‌تواند در این مسیر به شما کمک کند.
2. کمک به موفقیت فرزندتان در مدرسه، غالباً به انجام کم‌وبیش این موارد مربوط است:
• بیشتر گوش دهید، کمتر حرف بزنید.
• بیشتر پرسش کنید، کمتر نق بزنید.
• بیشتر تمجید کنید، کمتر نیش بزنید.
• بیشتر پیشنهاد بدهید، کمتر نصیحت کنید.
3. موفق شدن در مدرسه یک تصمیم است. شما و فرزندتان باید با هم این تصمیم را بگیرید.
4. به فرزندانتان بیشتر ابراز دوستی کنید و آن‌ها را همان‌طور که هستند بپذیرید.
5. امروزه بچه‌ها برای موفقیت در مدرسه به چیزی نیاز دارند که همیشه به آن نیاز داشته‌اند: نظم و انضباط، ساختار، چالش‌ها، احترام، به‌رسمیت‌شناختن فرصتهای انتخاب، فرصتهای دوم و حتی بیشتر، عفو و عشق. یافتن راه‌هایی برای برآوردن این نیازها همان است که در مباحث فرزندپروری درباره آن‌ها صحبت می‌شود و شما می‌توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید.
6. انتظارات بالایی داشته باشید. انتظارات بالا می‌توانند هر مانعی را متحول کنند. موفقیت را باید فرض کرد و این می‌تواند همواره به یک پیشگویی خودکار تبدیل شود.
7. توقع همه‌چیز را نداشته باشید. مهم نیست فرزندتان چقدر باهوش است، توقعات سفت‌وسخت و غیرواقعی باعث می‌شود بچه‌ها احساس کنند باید محبت‌های مادرانه و پدرانه را با رعایت استانداردهای غیرممکن به‌دست آورند. وظیفه شما این است که به فرزندانتان کمک کنید خودشان باشند. راه همین است. آن‌ها بهترین‌ها را یاد خواهند گرفت.
8. در مورد موفقیت‌های مدرسه واقع‌بین باشید. منتظر مشکلات باشید و نیز منتظر راه‌حل‌ها. مطمئن باشید از هیچ‌کدام ناامید نخواهید شد.
9. موفقیت در مدرسه موضوعی خانوادگی است. هیچ دانش‌آموزی نمی‌تواند به‌تنهایی این کار را انجام دهد. مطمئن شوید هرکس وظیفه خود را انجام می‌دهد.
10. موفقیت در مدرسه یک هدف ارزشمند است و کمال‌گرایی نیست. به فرزندتان یا خودتان خیلی سخت نگیرید و به یکدیگر اجازه ناقص‌بودن هم بدهید.
11. همیشه بهترین تلاش را به‌عنوان موفقیت بپذیرید.
12. اگر می‌خواهید موفقیت فرزندتان در مدرسه برایتان امتیازی به حساب آید، سرزنش‌شدن در هر شکستی را هم پذیرا باشید.
13. شما نمی‌توانید موفقیت در مدرسه را بخرید. برای انجام کارهای مدرسه به فرزندتان پول ندهید. این کار از او دانش‌آموزی بی‌‌هنر می‌سازد.
14. از فرزندتان درخواست یا انتظار لطف نداشته باشید. دانش‌آموزان با انجام‌دادن کارها به‌تنهایی قوی‌تر می‌شوند، نه با انجام‌گرفتن کارها برای آن‌ها.
15. حد وسط را ستایش نکنید. تمجید به خاطر حد وسط و کاری که با باری به هر جهت نگاه‌کردن به آن کار صورت می‌پذیرد، ارزان‌کردن دستاوردهای واقعی است. از تلاش و دستاوردهای واقعی تمجید کنید. تمجید از هر چیزی کمتر از این، عهدی دروغین است.
16. در تمام کارهایی که برای افزایش موفقیت فرزندتان در مدرسه انجام می‌دهید، سعی کنید بیشتر از اینکه منتقد باشید، الگو باشید.
17. گاهی اوقات بهترین راه برای کمک به موفقیت فرزندتان این است که فقط برای گوش‌دادن در دسترس باشید.
18. در تمام فراز و نشیب‌های روزانه، اهداف آموزشی بلندمدت فرزندتان را در ذهن داشته باشید. داشتن ستاره‌ای در آسمان تربیت و یادگیری فرزندتان، در دنبال‌کردن اهداف کمکتان می‌کند.
19. وقتی چیزها یا کارهای مدرسه‌ای خراب می‌شوند، به یاد داشته باشید که فرزند شما بد، تنبل یا احمق نیست، فقط جوان است!
20. فرزندان شما می‌توانند حد آموزش موردنظر شما برای خودشان را داشته باشند. این ممکن است به تلاش زیاد، انتخاب‌های سخت، فداکاری و قاطعیت نیاز داشته باشد، ولی به هر حال شدنی است. اگر این‌طور نیست، ممکن است برخی از معلمان و کارکنان مدرسه مقصر باشند، اما دلیل واقعی این خواهد بود که شما و فرزندتان به اندازه کافی تلاش نکرده‌اید یا حدی خارج از تصور و توان برای فرزندتان تعیین کرده‌اید.
21. ارتباطات مغزی کودک شما بلافاصله پس از تولد (و حتی قبل از آن) به موفقیت آینده او در مدرسه کمک می‌کند. کودک خود را از همان روز‌های اول در معرض انواع محرک‌ها قرار دهید. هیچ‌وقت خیلی زود یا خیلی دیر نیست که بخواهید برای فرزندتان مرز تعیین کنید.
22. اسباب‌بازی‌های کاربردی و فعالیت‌محور بخرید که به توسعه هماهنگی و بهبود مهارت‌های حرکتی کمک می‌کنند. همچنین، تهیه اسباب‌بازی‌های خلاقانه را که خوداظهاری را تحریک می‌کنند، در دستور کار قرار دهید. اسباب‌بازی می‌تواند ابزار یادگیری باشد. البته لازم نیست اسباب‌بازی را همیشه از جایی خرید؛ چه‌بسا گشت‌وگذار در انباری منزل، اسباب‌بازی‌هایی در اختیارتان قرار دهد که اصلاً فکرش را هم نمی‌کردید.
23. همیشه از سؤال استقبال کنید و هرگز کنجکاوی را جریمه نکنید.
24. کودکانی که در مدرسه خوب عمل می‌کنند، حداقل یک بزرگسال دلسوز و شایسته در زندگی خود دارند که برای آموزش و رفتار اجتماعی ارزش قائل است. این فرد شما هستید. مقابل دیدگان فرزندتان باشید!
25. درک کنید که کودکان از طریق بازی یاد می‌گیرند. زمان آزاد بازی خلاقانه را جدی بگیرید. بازی روشی است که بچه‌ها زندگی را تمرین کنند.
26. روش‌های تکرارشونده یا عادت‌‌هایی ایجاد کنید. معجزه می‌کنند. بچه‌ها در ساختار رشد می‌کنند. اگر دقت کرده باشید، کودکان، به‌ویژه در سال‌های قبل از دبستان، از انجام یک بازی تکراری، دیدن یک پویانمایی برای چندمین بار و شنیدن قصه‌ای که بارها شنیده‌اند، خسته نمی‌شوند.
27. توجه کنید فرزندتان چه زمان پیشرفت می‌کند؛ یعنی در چه اوقات و چه شرایط در مسیر موفقیت قرار می‌گیرد.
28. بدون احساس شرم و تقصیر، اجازه اشتباه کردن را به او بدهید. چرا که شکست یک رخداد است، نه صرفاً حاصل عملکرد یک شخص.
29. کودک خود را در معرض طبیعت قرار دهید. طبیعت بزرگ‌ترین معلم زندگی است.
30. در خانواده خود موقعیتی ایجاد کنید که در آن اشتباه‌کردن عادی باشد و مورد شماتت قرار نگیرد بلکه حتی پاداش داده شود. سعی کنید، ولی اگر شکست خوردید یا ایده بدی داشتید، مهم نیست. بدون این اجازه و پذیرشِ امکان رخداد شکست، فرزند شما نمی‌تواند به اندازه کافی برای موفقیت خطر کند.
31. از فرزندتان انتظارات بیهوده، همواره منطقی، ثابت یا معجزه‌های دیگر نداشته باشید.
32. راه‌های مثبت آرام‌بودن را به فرزندتان نشان دهید.
33. هرگز تخیلات فرزندان خود را کوچک نشمارید و رؤیاهای آن‌ها را خفه نکنید. بچه‌هایی که رؤیاهایی بزرگ دارند، غالباً به موفقیت بیشتری دست پیدا می‌کنند.
34. ذهن کودک خود را با پرسیدن سؤالات بازپاسخ به چالش بکشید. همه کودکان می‌توانند مهارت‌های تفکر سطح بالاتر را یاد بگیرند، فقط به تمرین نیاز دارند.
35. وقتی دوستان برای بازی با کودک پیش‌دبستانی شما به منزلتان می‌آیند، یا تحت نظارت شما در مکانی تجمع می‌کنند، از یک جدول زمانی برای آموزش‌دادن به‌نوبت استفاده کنید. این جدول هم می‌تواند در کارهایی که خود بچه‌ها انجام می‌دهند و هم در مورد آموزش پدران یا مادران به کار آید. آن‌ها به این مهارت نیاز دارند تا بعداً در مدرسه با هم کنار بیایند. اغلب معلمان حرفه‌ای هم از چنین جدول زمانی‌ای برای رعایت آستانه تحمل بچه‌ها در کلاس‌های درس خود و خیلی موقعیت‌های دیگر استفاده می‌کنند.
36. تشریفات و تکلف‌های آموزش را کم کنید و هر روز را با تشریفات راحت شروع کنید و به پایان برسانید. بچه‌ها برای تمرکز و کاهش تنش به لنگر یا نگه‌دارنده نیاز دارند.
37. با پرسیدن سؤالات محرک مانند «راه دیگری برای انجام آن وجود دارد؟» یا «به چه چیز دیگری می‌توانید فکر کنید؟»، تفکر واگرا را تشویق کنید.
38. یک مدل نزاکت (رفتار خوب) داشته باشید. بچه‌ها می‌توانند آن را یاد بگیرند. معلمان آن را دوست دارند و جامعه نیاز بیشتری به آن دارد. از دید شما مدل نزاکتی چه ویژگی‌هایی دارد؟
39. هنگامی که برای کودکان پیش‌دبستانی خود کتاب می‌خوانید، به احتمال زیاد علاقه آن‌ها را برای تنهاخواندن تحریک خواهید کرد، اگر:
• راحت و بی‌تکلف باشید (خواننده و شنونده برای مطالعه باید احساس خوبی داشته باشند.)
• از جلوه‌های صوتی‌کلامی و صداهای گوناگون برای جان‌بخشیدن به مطالبی که می‌خوانید، استفاده کنید.
• هر داستان را به تجربه‌های آشنای زندگی ربط دهید.
40. به فرزندان خود در خانه مسئولیت بدهید. آن‌ها مسئولیت را دوست دارند و به آن عادت خواهند کرد. بی‌شک نتایج آن بعداً به کار مدرسه آن‌ها خواهد آمد.