• در پاسخ باید بگویم، با اینکه بخشی از اعتراضات به خاطر مشکلات معیشتی و اقتصادی است کاملاً موافقم. در همه‌جای دنیا مشکلات اقتصادی باعث افزایش ناراحتی مردم و در نتیجه شورش و ناامنی می‌شود. اما به نظر شما به هم ریختن شهر و آتش‌زدن بانک و خیابان، اوضاع اقتصادی را بهتر می‌کند؟ در آن چند ماه که کشور درگیر آشوب بوده، اوضاع اقتصادی مردم بهتر شده است؟ یا برعکس، اگر از کسبه و مغازه‌دارها بپرسید، می‌گویند که فروشمان هم کمتر شده است؟ نمی‌خواهم به من جواب بدهید. خودتان فکر کنید و جواب بدهید. کدام مشکل کشور در آن چند هفته با ا‌عتراض‌های خیابانی حل شده است؟
اما بگذارید این را با اطمینان بگویم که همین اتفاق‌ها بهانه لازم را برای بیشترشدن تحریم‌ها و فشارهای خارجی به کشور فراهم می‌کنند. وقتی فشارها بیشتر شدند، دوباره خود مردم ضرر می‌کنند؛ حالا چه آن‌هایی که چشم شان را بسته‌اند، شعار می‌دهند، دیوارنویسی می‌کنند و سطل زباله آتش می‌زنند، و چه آن‌هایی که حتی مخالف این کارها هستند. تر و خشک با هم می‌سوزند. یک مسئله را هم درباره مشکلات اقتصادی فراموش نکنید. بالاخره مشکلات که یک‌شبه درست نشده‌اند. بعضی از این مشکلات آرام‌آرام درست شده‌اند.
با انتخاب‌های غلط با تحقیق نکردن‌ها، با درست رأی ندادن، یا شرکت نکردن در انتخابات. دائم می‌گوییم کسی کاری نمی‌کند! آیا واقعاً همه این‌طور هستند؟ یعنی خود شما هم اگر مسئول باشید، همین‌طور خواهید بود؟ ما مسئولان بسیار موفقی داریم که نه کارهایشان دیده می‌شوند و نه رفتارهایشان.
بعضی از حرف‌های شما درست و برای خود من قانع‌کننده است، اما مشکل این است که کسی را نداریم که این حرف‌ها را بزند. یعنی خود من به عنوان دانش‌آموز، خیلی از این حرف‌ها را نشنیده بودم. البته این را هم بگویم که با همه حرف‌های شما موافق نیستم.
• نکته‌ای گفتید که نشان می‌دهد چقدر مسئولان ما در حرف‌زدن با مردم کم‌کار هستند. خیلی از نمایندگان مجلس، استادان دانشگاه و مسئولان دیگر هستند که حتماً برای سؤال‌های شما جواب‌های قانع‌کننده‌ای هم دارند، اما باید دعوت شوند. البته آن‌ها هم باید دعوت را بپذیرند و وقت بگذارند و جواب سؤال‌ها را بدهند.
متأسفانه خیلی از مسئولان فقط شب انتخابات مردم را می‌شناسند و بین آن‌ها حاضر می‌شوند. گرچه بین شما که هیچ وقت حاضر نمی‌شوند، چون به لحاظ سنی حق رأی ندارید. اما برای بقیه مردم هم فقط ایام انتخابات وقت می‌گذارند و این هم خودش یکی از آسیب‌های وضع سیاسی جامعه ماست.