صدای پای مدرسه، صدای پای پیروزی

مهرماه شروع دوباره مدرسه است. آغاز یادگیری چیزهای جدید است. فرصتی برای قدکشیدن علم و معرفت است.

با شروع فصل پاییز، بذر تعلیم آماده کاشتن در ذهن‌های مستعد و پر بار دانش‌‌آموزان می‌شود. مهرماه یک زندگی تازه است. آغاز دیدارهای تازه با دوستان قدیم و جدید، با معلمان مهربان، با مدیر و ناظم، و بابای مدرسه است. بی‌شک این دیدارها با خود موجی از شادی و هیجان را در فضای پر مهر مدرسه به ارمغان می‌آورد.

القصه، حس بازشدن مدرسه فقط به چهار‌دیواری مدرسه خلاصه نمی‌شود. تو گویی همه جا مدرسه شده است. خانه، کوچه و خیابان، شهر و روستا همه جا حس و حال مدرسه به خود می‌گیرد. هر جا چشم می‌چرخانی، دانش‌آموزان پر نشاطی را می‌بینی که با کوله‌پشتی پر خاطره به سوی مدرسه شادی‌کنان در حرکت‌اند. تو گویی بوی عطر مدرسه همه جا پراکنده شده است.

و اما امسال حس‌ و حال بازگشایی مدرسه‌ها با تمام سال‌های قبل فرق دارد. امسال در و دیوار مدرسه‌ها و شهرها به تصویر دانش‌آموزان، دانشمندان، سرداران و هم‌میهنان شهید در جنگ تحمیلی 12 روزه مزین است؛ عزیزانی که در ابتدای تابستان به مظلومانه‌ترین شکل ممکن به دست جلادترین رژیم تاریخ، یعنی رژیم صهیونیستی، به شهادت رسیدند. امسال حیاط مدرسه شور و حالی وصف ناشدنی دارد.

قطره‌های اشک از چشمان معصوم دانش‌آموزان سرازیر است.

آن‌ها دل‌تنگ هم‌کلاسی‌های شهیدشان هستند.

بی‌شک آن‌ها در دل خود می‌گویند و فریاد برمی‌آورند تا دنیا بداند: «اگر جسم هم‌کلاسی‌های ما را دشمن جنایتکار از ما گرفته است، اما مطمئن باشید یاد و راه شهیدان ما هرگز برای لحظه‌ای از قلب و دل ما دور نخواهد شد! ما دانش‌آموزان به همراه معلمان و اولیای خود در ابتدای سال تحصیلی با شهیدانمان پیمان می‌بندیم تا با درس خواندن بیش از پیش و مضاعف، به راه شهیدان ادامه دهیم.

ایران اسلامی را به بلندترین قله‌های معرفت و دانش‌ برسانیم و این‌گونه پرچم پیروزی را به اهتزار در آوریم.»

روح شهیدان شاد