اسماعیل طاهری‌مقدم سال ۱۳۶۱ در تهران متولد شد. با رتبه‌ای که در آزمون سراسری سال ۱۳۸۰ کسب کرده بود، می‌توانست در رشته‌های مهندسی برق قدرت، مهندسی رادارهای موشکیِ دانشگاه هوافضا و تربیت معلم تهران به تحصیل خود ادامه دهد. اما در نهایت معلمی را انتخاب کرد. چون پرورش انسان‌های کار‌آمد را بیشتر از هر چیزی دوست داشت. سال ۱۳۸۲ در مدرسه‌های شهرستان قدس تهران مشغول به کار شد. سال ۱۳۸۳ باز هم در آزمون سراسری شرکت کرد و در رشته کارشناسی حسابداری دانشگاه صنعتی شاهرود قبول شد و سه ساله لیسانس گرفت. در سال ۱۳۹۱ هم از دانشگاه تهران فوق‌لیسانس حسابداری گرفت. در همه این سال‌ها هم‌زمان با تحصیل‌، درس هم می‌داد و سال‌های پرتلاشی را تجربه می‌کرد. خاطره‌هایی که در ادامه می‌خوانید، از جمله تجربه‌های شیرین‌ معلمی اوست.

حمید‌رضا اداوی، معلم پیشکسوت، سال ۱۳۵۴ در الیگورز متولد شده. سال ۱۳۷۴ با مدرک فوق‌دیپلم به عنوان دبیر ریاضی مشغول به کار شده و بعد، لیسانس ریاضی و فوق‌لیسانس ریاضیِ محض و فوق‌لیسانس مدیریت گرفته است. او از سال ۱۳۹۳ در دانشگاه فرهنگیان الیگودرز تدریس کرده و دو سال را هم به عنوان مدیر و معلم در مدرسه‌های ایرانیان مقیم بلغارستان گذرانده است. کتاب‌های «ریاضی با طعم هلو»، مجموعه چهار جلدی «حسابستان» برای پایه‌های ششم، هفتم، هشتم و نهم و کتاب «بلغارستان کشوری برای تمام فصل‌ها» از تألیفات این معلم خلاق و پر‌تلاش است. اداوی کتابچه‌ای شخصی با عنوان «دبیر‌نامه» هم دارد که در آن اسامی همه همکاران، دانش‌آموزان و دانشجویانش و تجربه‌های معلمی‌اش را طی سی‌سال جمع کرده است و اول آن هم نوشته است: «بسی عشق کردم در این سالِ سی ...» او کلی خاطرات شیرین از سی سال معلمی‌اش دارد که در اینجا سه‌تا از آن‌ها را می‌خوانیم: