اکثر کسانی که یونس محمدی را می‌شناسند، نام او را با برنامه تلویزیونی «مکث» در شبکه یک صدا‌وسیما به یاد می‌آورند. برنامه‌ای که مدت پخش آن برای هر نوبت حدود ۱۰ دقیقه بیشتر نیست، اما بین اقشار گوناگون جامعه مخاطبان زیادی دارد. این برنامه در عین حال ویژگی‌های خاص خودش را دارد که اتفاقاً برخی از این ویژگی‌های به خصوصیات فردی سازنده و مجری آن برمی‌گردد. شاید یکی از بارزترین این ویژگی‌ها لحن صمیمی و ساده محمدی باشد که بیشتر بینندگان برنامه «مکث» بر آن تأکید دارند. اما زیباتر و امیدبخش‌تر رفتار بی‌تکلف و صمیمانه اوست. وقتی برای گفت‌وگو در رسانه‌ای دیگری او را می‌بینم، صحبتمان به مدرسه و رشته ریاضی و مجله‌های رشد می‌کشد. با کمی تردید و اینکه شاید موضوع را به فرصتی دیگر موکول کند، می‌گویم: «آقای محمدی مایل هستید صحبتی هم برای مخاطبان مجله رشد ریاضی برهان داشته باشید؟» «مکثی» می‌کند و می‌گوید: «چرا که نه؟ نوجوان‌ها و جوان‌ها مهم‌ترین مخاطبان برنامه‌های من هستند.» به نظر می‌رسد همین صفا و صمیمت وجودی یونس محمدی، به عنوان یک سازنده خلاق و خوش قلب، برای موفقیت او و توفیق یک برنامه تلویزیونی در جلب نظر مخاطبان کافی است! در ادامه گفت‌وگو را می‌خوانید:

اینکه دانش‌آموز دوره اول متوسطه، علاوه بر توفیق در درس و مسابقه‌های ریاضی بتواند روان و سلیس حرف بزند و علاوه بر آن قلم خوبی هم داشته باشد، خیلی جای خوش‌حالی دارد. در اولین تماسم با افرا ارباب افضلی، پدر گوشی را بر می‌دارد. خودم را که معرفی می‌کنم، گرم‌تر و صمیمی‌تر صحبت می‌کند و می‌گوید: «اگر چند لحظه دیگر تماس بگیرید، به گمانم افرا هم بیاید. تلفن همراهش نزدیک من بود و به تماس شما پاسخ دادم ...» حرفش تمام نشده است که انگار صدای افرا از همان نزدیکی‌ها به گوشش می‌رسد. با همان خون‌گرمی و مهربانی که در کلامش موج می‌زند، خداحافظی می‌کند و گوشی را به افرا می‌دهد. بعد از سلام و علیک، کمی صحبت می‌کنیم و افرا خانم قول می‌دهد درباره موضوع‌هایی که مطرح شد برای ما بیشتر توضیح دهد. مدت زیادی از این تماس نگذشته بود که نوشته منسجم و خواندنی او به دستم رسید. متنی جذاب و روان که در ادامه آن را می‌خوانید.

خدمت در حوزه ستادی آموزش‌و‌پرورش و در کنار آن تدریس در هنرستان‌های فنی‌و‌حرفه‌ای و کاردانش و سپس حضور در «سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی»، دست‌مایه خوبی است که فرد بتواند در حوزه گسترده و فراگیر آموزش‌وپرورش مؤثر واقع شود. ویژگی‌هایی که آقای مهندس محسن قاسمی آن را دارد و علاوه بر آن سوابق خدمتی در شرکت‌هایی مثل سایپا یدک و کمباین‌سازی ایران، و خدمت در جهاد کشاورزی را می‌توان به این تجربه‌های زیسته اضافه کرد. فرصتی دست داد تا با ایشان که مدرک فوق‌لیسانس مهندسی مکانیک بیوسیستم با گرایش طراحی و ساخت را در سال ۱۳۹۶ از دانشگاه تهران دریافت کرده است، گفت‌و‌گویی داشته باشیم. گفت‌وگویی پیرامون این موضوع که اساساً رشته‌های فنی‌و‌حرفه‌ای و کاردانش به چه میزان با ریاضیات ارتباط دارند و آشنایی و دانستن ریاضیات تا چه اندازه می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند و در تحصیل و موفقیت آنان اثرگذار باشد. گپ‌وگفتی صمیمی که در ادامه می‌خوانید.