فضای مدرسه یکی از عناصر در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌های ناظر بر تحول در آموزش‌وپرورش است. در این سیاست‌ها و برنامه‌ها به‌طور معمول و مرسوم انتظار تحول‌آفرینی همواره معطوف به محتوا و «متن کتب درسی» و یا ساختار سازمانی آموزش‌وپرورش بوده است. به همین دلیل نیز هر از چندی کتاب‌های درسی یا ساختار سازمانی آموزش‌وپرورش دستخوش تغییرات متفاوت شده‌اند، اما کمتر به فضای اجتماعی و «متن مدرسه» توجه شده است. در حالی که به نظر می‌رسد، اهمیت متن مدرسه برای چنان تحولی بسیار بیشتر از صورت فنی و خشک محتوای کتاب‌های درسی یا ساختار بوروکراتیک سازمانی مدرسه و آموزش‌وپرورش باشد. چرا که دانش‌آموزان آنچه از متن مدرسه و فضای اجتماعی آن یاد می‌گیرند، بسیار بیشتر از متن خشک و رسمی کتاب درسی است.