ارزیابی۳۶٠ درجه‌ای مفهومی است که بیشتر در حوزه منابع انسانی یا سرمایه انسانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارزیابی ۳۶٠ درجه یعنی ارزیابی عملکرد اعضای سازمان از نظر‌گاه‌ها یا زاویه‌های مختلف. در این نوع ارزیابی، کارکنان توسط همکاران و هم‌تیمی‌های خود، مدیرانشان، اعضای گروه یا زیرمجموعه‌شان، ذی‌نفعانی که با آن‌ها تعامل دارند و حتی خودشان، سنجش می‌شوند. از این‌رو، داده‌هایی معتبر و همه‌جانبه برای شناسایی نقاط قوت و ضعف هر یک از اعضای سازمان جمع‌آوری می‌شوند. جایگاه این مفهوم در «ارزشیابی از یادگیری» خالی است. به عبارت دیگر، در ارزیابی معلمان از یادگیریِ فراگیرندگان یا دانش‌آموزان، به همه جنبه‌های ارزشیابی توجه نمی‌شود. برای داشتن ارزیابی جامع و ۳۶٠ درجه‌ای می‌توان پنج فعالیت را مدنظر قرار داد که عبارت‌اند از: «ثبت عملکرد دانش‌آموز، آزمون‌های معیار و استاندارد، ارزیابی‌های مهارتی، خودابرازی و خودارزیابی.» در این شماره درباره «ثبت عملکرد دانش‌آموز و آزمون‌های معیار و استاندارد» صحبت می‌شود.

توضیح: در شماره ۶ درباره «چالش مهم درگیرسازی دانش‌آموزان در یادگیری، به‌عنوان یکی از کارکردهای ارزشیابی در دوران پساکرونا»، بحث شد. در شماره ۷ «ایجاد اطمینان از تحقق اهداف یادگیری» به‌عنوان دومین هدف ارزشیابی پیشرفت تحصیلی بحث شد. در این بخش به چالش سوم پرداخته می‌شود.

در بخش اول این مقاله درباره چالش مهم درگیرسازی دانش‌آموزان در یادگیری به‌عنوان یکی از کارکردهای ارزشیابی در دوران پسا‌کرونا بحث شد. در این بخش به چالش دوم پرداخته می‌شود.