در دنیای پویای امروز، نظامهای آموزشی با چالشهای متعددی روبهرو هستند. از یکسو، پیشرفتهای سریع فناوری تحولات چشمگیری را در عرصه آموزش رقم زده و از سوی دیگر، نیازهای روبهرشد یادگیری مادامالعمر، رویکردی منعطف و سازگار را در نظامهای آموزشی میطلبد (Petrychenko et al., ۲۰۲۳). در این میان، «یادگیری انعطافپذیر» بهعنوان راهحلی نوین، توجه فزایندهای را به خود جلب کرده است. این رویکرد با تمرکز بر نیازهای متنوع دانشآموزان، تنوع در روشهای تدریس و استقلال یادگیرندگان، تحولی بنیادین در فرایند یادگیری ایجاد کرده است (Dapat et al., ۲۰۲۳). این مقاله مفهوم یادگیری انعطافپذیر، ابعاد، مزیتها و چالشهای آن را بهطور جامع بررسی میکند و نمونههایی از روشهای کاربردی آن ارائه میدهد. ریزآموزی، دورههای برخط، یادگیری ترکیبی، یادگیری خودراهبر و مطالعه خودتنظیم از جمله روشهایی هستند که در این رویکرد نوین آموزشی مورداستفاده قرار میگیرند.
۱ آبان ۱۴۰۳