انسان از دیرباز برای تأمین مواد غذایی خود دست به شکار و صید انواع حیوانات میزد. اکنون با گذشت زمان و پیشرفت جوامع بشری میدانیم، بدن انسان برای رشد و بقا به گروههای متنوعی از مواد غذایی نیاز دارد و یکی از این گروهها پروتئینهاست. اهلیکردن و پرورش دام در راستای پاسخ به همین نیاز پروتئینی بدن انسان است. همچنین، موجودات دیگری نظیر زنبور عسل، کرم ابریشم، ماهی، میگو و طیور نیز از جمله موجودات سودمندی هستند که انسانها برای تأمین نیازهای پروتئینی و غیرپروتئینی خود پرورش میدهند.
برخورد انسان با سایر جانداران بهمنظور تأمین نیاز غذاییاش با فراز و فرودهای زیادی همراه بوده است. حالا انسان از روزهای شکار و وحشیگری گذشته است. امروزه پرورش دام و طیور به دانشی تخصصی و حرفهای تبدیل شده است که برای دستیابی به بازدهی مناسب و حفظ ارتباط صحیح با محیطزیست ضروری است آن را فرا بگیریم. با توجه به افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیاز به مواد غذایی، اهمیت این دانش بیشازپیش آشکار میشود.
برای کار تخصصی در زمینه دامداری فراگیری دانش مرتبط با آن ضروری است و سرآغاز آن میتواند از هنرستان باشد. گفتوگوی این شماره ما با یکی از هنرجویان رشته امور دامی است که علاقهمندیاش در زمینه پرورش دام به ادامه تحصیل در هنرستان منجر شده است.
مصطفی کیهاننژاد متولد سال ۱۳۸۴-هنرجوی رشته امور دامی
۹ فروردین ۱۴۰۳